* samen met Marc, Andres en Nora *
De barbecue is goedgekeurd! We hadden meer dan genoeg vlees en kolen in huis gehaald en ons gezelschap bracht groenten en drinken mee.
De mannen testten alle facetten van de BBQ en de vrouwen zagen (en proefden) dat het goed was!
Nu zit er een speciaal onderdeel op onze BBQ om “beer bottle chicken” of “beer butt chicken” klaar te maken. “Men will be men” dus zat er een kip met een bierflesje in zijn binnenste op hete vuren. Missie geslaagd want het was een lekker kippetje!
Volgende week gaan Cilia, Orane, Reisi en ik bewijzen dat ook vrouwen
kunnen barbecueën, en gaan we nog zo’n kippetje bereiden. Marc vraagt zich af of wij de BBQ wel aan kunnen krijgen. Hij zal het wel zien op de foto’s die we doorsturen naar onze werkende mannen!
Afgelopen week was de lunch iets buiten de stad, een collega van Marc heeft ervoor gekozen om elke dag een uurtje naar- en van het werk te rijden. Maar in ruil daarvoor zitten ze wel op een idyllische plek met alleen het geluid van vogels en krekels en een uitzicht dat oneindig lijkt. Voor mij en mijn auto samen was het de eerste dirt-road ervaring. Behalve dat er iets los getrild en geschud is in de kofferbak was het een leuk ritje, en Andres heeft heerlijk geslapen.
Een ander wild ritje hadden we gisteren ochtend. We besloten een bezoekje te brengen aan Lusaka National Park; een heus wildpark op nog geen 20km buiten de stad! Met zijn 50 vierkante kilometer het kleinste wildpark van Zambia, maar als eerste safari-ervaring voor ons alle drie een goed begin!
Het park is sinds een jaar open voor publiek en onder andere de impala, kudu, wildebeest, puku, busbuck, zebra en giraffe leven er in het wild.
Er zijn ook twee witte neushoorns, maar omdat die bedreigd zijn en helaas een heel erg geliefde prooi voor stropers, zitten die binnen een omheining.
Wel prachtig natuurlijk dat je zo dichtbij kan komen dat je ze zou kunnen aanraken! Maar toch ook erg dat het nodig is….
Buiten de neushoorns zagen we veel impala’s, een bushbuck (ook een soort bambi), wildebeesten, zebra’s in de verte en ook reden we bijna een black mamba dood.
Van dit alles zijn er bitter weinig foto’s, want A) ze zijn veel te snel of niet terug te vinden tussen de begroeiing en B) ons oplader van de camera ligt nog in België….
Voor dat laatste moeten we trouwens snel een oplossing zien te vinden, want in augustus gaan we op vakantie, en daar zou ik toch op zijn minst een paar plaatjes van willen schieten…
Hopelijk zien we dan ook giraffes, want die zaten te goed verstopt tijdens ons bezoekje aan het NP. De ranger heeft heel erg haar best gedaan om ze te zoeken, bizar om te zien hoe getraind die daar in zijn! Al rijdend en hobbelend over het pad zag ze zebra’s.
Wij niet natuurlijk, dus stoppen en goed concentreren…. Helemaal niets zag ik.
Na een halve minuut turen, net toen ik begon te twijfelen aan haar betrouwbaarheid, zag ik ze ineens ook. Misschien toch eens naar Hans Anders als ik weer thuis ben….Maar wel blij dus dat we haar mee hadden, ook voor alle informatie over het nationale park en de verschillende diersoorten.
En het was ook gewoon grappig om naar haar te kijken. Ken je Aviko (Bintsje) kreukelfriet? Die had zij op haar hoofd! En als ze bewoog dan dansten en sprongen die in het rond. Maakte het gemis van de giraffes een beetje goed (maar niet helemaal)!
Bijna alle vrouwen hebben hier nep-haar. Niet allemaal van die wilde kreukelfrieten, maar het glinstert je van ver tegemoet. Niks geen bescheiden haarstukje of pruik, maar plastic haar in de raarste vormen en maten.
Er zijn hier dan ook heuse haar-winkels; je kunt jezelf elk kapsel naar wens aanmeten!
Vervolgens zitten al die vrouwen de hele tijd op hun hoofd te krabben en slaan. Zit natuurlijk helemaal niet lekker en wordt vast ook broeierig warm en kriebelig. Bah!
Ik wil best een beetje integreren, maar daar doe ik niet aan mee….
Op ander gebied ben ik mijn Afrikaanse skills wel vlijtig aan het trainen; mijn geduld is van de week weer goed op de proef gesteld.
Vrijdag had ik om 11.30 een afspraak bij het verzekeringskantoor om te betalen en de benodigde formulieren en ruitsticker op te halen. Op z’n Europees zat ik daar netjes om 11.20 in de wachtruimte, en geheel op z’n Afrikaans zat ik daar om 12.00 nog.
Toen ik om 12.15 na wat gezeur eindelijk plaats mocht nemen bij mijn afspraak, bleek dat ze nog moest beginnen met het invoeren van de gegevens die ik haar de maandag al doorgestuurd had…. Maar de verzekering is nu in orde, dus ik ben er een jaar vanaf.
Zaterdag ging ik een matras kopen.
Een tijdje geleden hebben we een houten bed laten maken, en onderweg naar de werkplaats voor bestelling daarvan google-de ik nog snel de afmetingen van een queensize bed: 1.60m x 2.00m
U vraagt, wij draaien dacht meneer Sinkhala en hij maakte het gewenste bed.
Eind goed al goed zou je denken, ware het niet dat een queensize hier 1.52m x 2.00 meter is…. Dus toen ik zaterdag na 40 minuten wachten en test-liggen eindelijk de enige verkoper van dienst te pakken had en hij me dus vertelde dat matrassen met 1.60m breedte niet te verkrijgen zijn ben ik onverrichter zake naar huis gekeerd.
Dus zitten wij met 8cm teveel bed. En nog steeds zonder (eigen) matras.
Wat wel een meevaller was deze week, was dat het schema van de stroomonderbrekingen in juli nog maar periodes van 4 (i.p.v. 8!) uren weergeeft!
Nu was het de laatste weken al steeds geen 8 uren meer, maar het was altijd gokken of ze de eerste of laatste uren zouden nemen. En ik gokte meestal verkeerd dus dat was niet altijd gunstig voor ons avondeten.
Maar nu dus korte stroomonderbrekingen en duidelijkheid, ideaal! Al zal dat waarschijnlijk niet te lang duren; op 11 augustus zijn hier verkiezingen en dat is de directe aanleiding voor al deze pret. Na de verkiezingen zal de kraan weer gewoon 8 uren per dag dicht gaan vrees ik….
Gelukkig hebben we Indisch Restaurant Dil ontdekt; voor hun take-away hebben we graag een stroomonderbreking over!!
Tot zover voor vandaag.
Marc is weer begonnen aan een nieuwe werkweek. De proefsleuven voor de eerste twee leidingen zijn klaar. Nu nog voor de derde leiding en dan kunnen ze aan de volgende fase starten. Ik ga zo ook eventjes “aan het werk”, reisagentje spelen. Hopelijk ben ik het nog niet verleerd 🙂
Volgende maand staat er een reisje op de planning en die moet dringend eens geregeld worden! Als iemand aanraders heeft in Kafue NP, Livingstone of aan Lake Kariba: shoot! Want wij komen eraan in augustus!!
Tot later! xx
Recente reacties