Elske in Anderland
* samen met Marc, Andres en Nora *
Nieuws
Wat een week….
Hier gaat alles z’n gangetje en behalve op het weer hebben we niets te klagen. En dan nog niet eigenlijk, met een goede trui is het nog prima te doen.
Maar wat een ellende toch overal…! Nice, Turkije, Zuid-Soedan… Op twee van de drie plaatsen ken ik iemand, gelukkig allemaal safe. Maar jammer genoeg geldt dat niet voor iedereen. En dan “vergeten” we nog de plaatsen waar het al langere tijd rommelt….
Wat is er een hoop mis in de wereld, en waarom? Een beetje meer naastenliefde zou niet verkeerd zijn. Leef en laat leven….
Het is dat we het Belgische nieuws nog een beetje volgen, anders hadden we hier geen weet van al die miserie. Niet dat er hier ook niet genoeg ellende is natuurlijk, maar in de betere wijken van de stad merk je daar niet zoveel van.
De kranten berichten hier dan ook vaak over andere onderwerpen, zoals ontrouw en andere godslasterende zaken. Vorige week las een vriendin een artikel over een straatdief die een portemonnee had gepikt in Cairo Road, downtown Lusaka. In zijn handen was die portemonnee in een slang veranderd!! De bijhorende foto toonde een huilende en spijt betuigende dief op zijn knieën op het trottoir.
De vriendin moest erom lachen en sprak erover met een Zambiaan, die haar vertelde dat zulke dingen toch echt wel kunnen gebeuren!! Black Magic, mensen. Zeer gevaarlijk hier 😉
Wij vonden dit al heel grappig, maar nog leuker werd het eigenlijk toen ze wilde opzoeken in welke krant dat artikel had gestaan. Het desbetreffende nieuwsblad leek ons namelijk ook wel een leuk tijdverdrijf.
Ze had een foto gemaakt van het artikel dus Google-de ze de titel en kwam uit op de site van The Nairobi Times of iets dergelijks. Jawel, een Keniaanse krant….
Bleek dat daar toch wel precies hetzelfde gebeurd was!! Met dezelfde dief, aan de foto te zien. Alleen de naam en straatnaam waren anders haha.
Maar he, dat is toch nog steeds heel wat beter dan het “echte” nieuws tegenwoordig…
Ondertussen zit ik op de veranda, geen bewolking of wind vandaag en de temperaturen zijn weer wat “Afrikaanser”.
Afgelopen weekend hebben we rubberen tegels gehaald om een speelhoekje voor Andres te maken hier. Hij vond het bijster interessant, maar de rest van het terras is natuurlijk ook wel heel uitdagend. Er is ook zoveel nieuws te ontdekken!
Wij ontdekken hier ook nog steeds nieuwe dingen. En dan vooral horecagelegenheden.
Als je hier door de straten rijdt zie je geen huizen of gebouwen, alleen muren. Achter die muren bevinden zich compounds, zoals Sugarland, maar ook leuke restaurants!
Je moet het alleen even weten, want soms zitten ze goed verstopt.
Maar zo langzamerhand lukt dat aardig, we zijn dus druk aan het testen en proeven. Het ene adresje is nog leuker en lekkerder dan het andere.
Naast de donderdag-lunch en de weekenden gebeurt het soms ook dat we in Marc zijn pauze ergens naartoe rijden voor een snelle maar gezellige lunch. Soms met z’n drietjes of soms met het hele Denys team (en aanhang).
Een van de collega’s gaat sinds kort naar Nyanja les – dat is de lokale taal hier.
Na haar eerste les wist ze ons te vertellen dat het woord voor gisteren en morgen hetzelfde is in Nyanja! Uit de context moet je dan afleiden over welke van de twee het gaat…. Broeihaardje voor miscommunicatie zou ik denken, maar het schijnt te werken.
Marc werkt momenteel om de hoek, in Chila Road. Soms komen we hem tegen tijdens een wandeling (tot groot plezier van de volledige werkploeg) en zijn boterhammen eet hij samen met ons op de veranda. Leuk!
Voor zo lang het duurt natuurlijk, want ze zitten inmiddels alweer voorbij de rotonde, het werk gaat vooruit.
Nog vier weekjes en dan gaan we op vakantie. Kafue National Park en Livingstone, met onder andere de Victoria Falls, staan op het programma. Zin in!!
En rond die tijd komt onze koffer ook aan; de ouders van Karin komen haar bezoeken en nemen een koffer vol spulletjes voor ons mee! Mijn moeder en zussen zijn de afgelopen tijd op shopping-missie geweest met doorgestuurde lijstjes, allemaal nieuwe dingetjes, super! Het voelt een beetje alsof Sinterklaas onderweg is 🙂
Deze week komt de oplader van onze camera mee met de moeder van Cilia, en met dank aan Rani die hem naar haar opstuurde. Zo kunnen we toch wat vakantiekiekjes maken volgende maand. Maar eerst nog een paar weken thuis, wij vermaken ons wel!
Verder niet zoveel nieuws hier, maar geen nieuws is goed nieuws!
Tot later xx van ons
Elske in Anderland 
Recente reacties