Andres in Wonderland

Ohhh..! Waaaauww..! Moooooooooiii!!
Andres is heel overtuigend als hij onder de indruk is van iets. En onder de indruk was hij! We zijn een paar dagen naar Kafue National Park geweest, meer bepaald naar de Mukambi Safari Lodge.

Het was een kleine 4 uur rijden vanuit Lusaka, en eigenlijk steeds rechtdoor. Wel zo makkelijk. Onderweg kwamen we al impala’s, kudu’s en apen tegen, zo konden we alvast in de sfeer komen.
Toen we op de gravelweg reden die naar de lodge leidt, hadden we een eerste kennismaking met Basil; het “huisnijlpaard” van de Mukambi Lodge.
Basil ligt blijkbaar niet zo goed in de nijlpaarden-groep, dus verkiest hij zijn leven door te brengen in en rond de lodge.
Basil woont daar en wij waren slechts op visite, dus moesten we even wachten tot hij plaats voor ons maakte op de weg, en we de laatste meters naar de eindbestemming konden rijden.

De lodge is prachtig mooi gelegen aan de Kafue Rivier. Bij aankomst werd ons een drankje aangeboden op een van de terrassen die een zicht bieden op de rivier. Een uitzicht dat je de adem beneemt….
Er kwam ook nog een nijlpaard bovendrijven, wat een welkom..!

We kregen de sleutel van chalet nummer 8 en gingen een kijkje nemen in ons onderkomen. Het was een super leuk rond, stenen huisje met rieten dak. Heel gezellig en met een groot raam waardoor je vanuit je bed of stoel weer die prachtige rivier ziet.
Dit wordt een heel saaie blog want ik ben echt alleen maar super enthousiast 😉
Snel de koffer uitpakken en naar het hoofdgebouw, waar de lunch inmiddels geserveerd werd. Onderweg struikelden we bijna over de puku’s in de tuin. “Ooohhh Poes Poes” zei Andres, de dierenvriend. Tussen de lunch en het diner hebben we heerlijk genoten van de omgeving en elkaar; dit was precies wat een vakantie moet zijn!
Na het diner werden we door een ranger naar ons ‘hutje’ begeleid. Het is hier namelijk al vroeg donker (rond 18.00) en je wilt niet per ongeluk op een wild beest botsen.

De volgende ochtend om 05.30 stond er weer een ranger voor de deur. Deze keer om mij op te halen; ik ging namelijk mee op game drive! Na een bakje thee en kennismaking met de andere deelnemers (leuke Nederlandse familie) namen we de boot naar de overkant van de rivier, alwaar de landrover klaarstond. Dit is een hoge, open auto. Zo heb je een goed zicht op de wereld om je heen, en als het goed is op de beesten. En zo vang je ook veel wind, wat heel erg koud is zo op de vroege ochtend. Gelukkig weten ze dat ook bij de Mukambi Lodge, en kon ik een lekkere warme Mukambi-poncho aantrekken. Ik was er klaar voor!

We zagen tientallen, als het geen honderden waren, impala’s, kudu’s en puku’s. Ik ben nog druk aan het leren wat nu precies wat is, maar ik ben al zo ver dat ik niet meer hert zeg 🙂 Al snel volgden een aantal waterbucks, wrattenzwijnen (Pumba van Timon&Pumba) een hartebeest en ja hoor, eindelijk zag ik olifanten in het wild!! Wauw. We hebben ook nog een tijdje op leeuwen gejaagd, zagen overal verse sporen, maar ze waren ons steeds te snel/slim af.
Toch was het een pracht rit. De zon zien opkomen samen met al die mooie beesten is geweldig….

Marc wilde dat natuurlijk ook eens meemaken, dus ’s avonds vertrok hij op game drive (het is niet dat we het niet gezellig zouden vinden om samen te gaan, maar Andres mag nog niet mee op safari, dus wisselen we elkaar af ;)).
Andres en ik hebben in die tijd lekker gespeeld, gegeten en toen hij lekker lag te slapen hoorde ik iets buiten ons hutje. En het was geen impala of ander klein wild; het klonk als iets groots. Natuurlijk durfde ik niet te gaan kijken, maar opeens stond Marc met een ranger voor de deur. En het waren niet zij die ik gehoord had, want ze fluisterden dat ik snel moest komen kijken; er stond een olifant naast ons huisje.
Vond ik al prachtig, maar Marc maakte het nog veel gekker: hij had niet alleen olifanten gezien en al die bambi-achtigen die het park rijk is, maar ook leeuwen en een luipaard! Zijn foto’s kunnen zo in een gidsje, wauw zeg!

De volgende dag ging Marc vissen op de rivier, zwommen we in het zwembad van de lodge en waren we gelukkig. Ik zei al dat dit een heel saaie blog ging worden he 😉
’s Avonds ging ik nog eens op game drive en WAUW ook de zonsondergang is adembenemend. We zagen weer veel olifanten en ook krokodillen en nijlpaarden.
Toen het donker werd vroeg ik me af of we überhaupt nog iets zouden zien.
Maar de ranger, die de auto toch ook al bestuurt zou je denken, wist nog van alles te vinden! Een hand aan het stuur en met de andere hand rondschijnend met een zaklamp. En tussendoor nog een beetje walkie-talkie-en met de collega’s.
En dan ook nog daadwerkelijk beesten vinden! Ik vond het knap. En mooi.
De olifanten had ik zelf misschien ook nog gevonden (ik hoorde ze), maar het absurde was dat we vooral kleine beestjes vonden. Vond ik echt heel gek, want het is echt heel erg donker daar zo zonder straatlantaarns of andere verlichting.
We zagen onder andere een genet(kat), een mongoose, busbabies (google maar eens; die zijn echt heel klein!), een common duiker, een sharpe’s grysbok…. Ik had tot deze ervaring ook geen weet van hun bestaan, maar ik ben helemaal into de beestjes nu.

Het schijnt dat de rangers in het donker beesten vinden door de weerkaatsing van het licht in hun ogen. Zo “spotten” we een bushbaby van zo’n 20 meter afstand. Zou je in het licht natuurlijk al niets van zien, dus laat staan in het donker. Maar we zagen wel twee rode oogjes! Als er twee lampjes van de kerstverlichting waren blijven hangen had ik het ook geloofd, maar toch. Later zagen we ze gelukkig van dichterbij, heel schattig.
Een keer dacht ik zelf iets te zien reflecteren, maar dat bleek een verkeersbord te zijn.

Al bij al een heel indrukwekkend, mooi, prachtig en geweldig avontuur. Had ik al gezegd dat het eten super lekker is in de Mukambi Lodge? En het personeel is super vriendelijk en behulpzaam…. En nee ik word hier niet voor gesponsord, ik ben oprecht enthousiast 🙂 Deze trip was voor herhaling vatbaar, we’ll be back!!!!

Maar niet nu; de tassen zijn ingepakt want na de lunch vertrekken we naar Livingstone. Eindelijk de Victoria Falls aanschouwen!

Fijn weekend allemaal!!

2 Comments on “Andres in Wonderland

  1. Wat ha jim it moai Elske, genietsje derfan. Hearlik om dyn ferhalen te folgjen. Jammer datst der moarn net by bist yn Wytgaard, mar dat komt oer in pear jier wol wer, we prooste moarn wol efkes op dy! Groetsjes fan Ingrid

    Like

  2. Ha die Elske, Natuurlijk lees ik je blog, maar vergeet het ook wel eens. Zo had ik vandaag maar liefst drie verhalen te lezen. Je schrijft zo leuk. Ik verheug me nu al op volgend jaar, ik wil ook alles zien. Schrijf vooral veel en geniet! We misten jullie wel op de verjaardag van pake. Dan opeens zijn jullie er niet. En Fece Time was leuk, maar…. Dikke kus van Ali

    Like

Plaats een reactie