Elske in Anderland
* samen met Marc, Andres en Nora *
Lusaka life
Ik zit weer lekker op de veranda, maar deze keer tikken er regendruppels op het dak.
Snel snel de was van de lijn gehaald, want het is een dikke onweersbui.Nu is het heerlijk buiten; een beetje afgekoeld met een briesje. Laat maar komen die regen, ik zit hier goed!
Afgelopen weekend was ik aanwezig op de Zambian Arts & Design Show (ZADS). Wat ooit begon als een kerstmarkt is nu een professionele markt waar allerlei Zambiaanse producenten samenkomen. Van handgemaakte lederwaren, kaarsen en textiel, tot meubels, cosmetica, foto’s en andere kunst. Ook aan de innerlijke mens werd gedacht; zowat de hele plaatselijke horeca was aanwezig. Shopaholics konden hun hart ophalen! And so we did 🙂
Zaterdag- en zondagochtend bracht ik in alle vroegte Kenneth en Thomas naar ZADS. Samen richtten we de stand in zodat Apters geld kon gaan verdienen. Ze hebben goed verkocht, dus er kunnen weer wat stoelen gemaakt worden!
Ook waren ze heel erg blij met de donaties uit Nederland en België, dus heel erg bedankt lieve familie en vrienden!!!! Of met Kenneth zijn woorden: “may God bless them all” 🙂
Ik heb afgelopen week 2750 Kwacha (ca. €260) aan hen overhandigd, helemaal super! Daar worden minimaal 10 kinderen mee verder geholpen!!
Iedereen krijgt in de loop van de komende weken nog persoonlijk bericht over welk kindje zij precies geholpen hebben.
En dat de kinderen (en ouders) geholpen worden is een feit. En dat ze dankbaar zijn ook.
Ik heb inmiddels verschillende townships bezocht, en ben bij de mensen thuis geweest. Schrijnende toestanden en een bloedend hart. Maar hoe mooi is het om dan te zien dat ze zo immens gelukkig zijn als we een stoel of looprek komen brengen.
Allen Jonathan was niet gelukkig vandaag. Vorige week waren we bij hem om een rek te brengen, toen hadden we de grootste lol. En maar lachen! Vandaar was hij stil en kon er met moeite een lachje vanaf. Hij had namelijk al sinds gisteren niet meer gegeten….
Gelukkig had ik een zak mealie-meal mee, ontbijtpap. Dus mama heeft direct een flinke portie voor hem bereid, zodat hij weer kon lachen.
De rit van gisteren, naar kleine David, was vooral ook heel grappig. We ontmoetten de moeder bij het ziekenhuis, maar omdat ze vlakbij woonde besloten we aan de deur te leveren. Moeders navigeerde me door de smalle “straatjes”, tot we ergens werden gestopt en niet verder mochten. Er kwam een meneer vragen wat we aan het doen waren; wij wilden er door.
“Kan niet, daar past geen auto tussendoor” was zijn antwoord. Paniek bij de moeder, want hoe moesten we nu naar huis?? Mevrouw wandelt altijd, en dan kun je natuurlijk alle kleine straatjes nemen. Dat er ook – mits kleine omweg – een autoweg bestaat wist ze niet 🙂 Natuurlijk was inmiddels de halve township uitgelopen, want er was een auto mèt muzungu (blanke) in de buurt.
Of hoe anders het leven in de townships is, vergeleken met het expat leventje dat wij hebben….
Andres noemt zichzelf inmiddels “Anties”, vonden wij al heel knap want het is niet de meest makkelijke naam. Alleen noemt hij onze maid Angela nu ook “Anties”. Nog een beetje oefenen dus.
Hij praat en “zingt” wel de hele dag door, als hij wakker wordt lig ik nog een paar minuten te luisteren naar zijn versie van slaap kindje slaap, de titelsong van Nijntje of een van de liedjes die we zingen in het speelgroepje. Als we door de stad rijden hoor ik niet anders dan “weeuw” (het logo van de Finance Bank Zambia is een leeuw), “panda” (als we langs WWF rijden) en “flietug” (vliegtuig). Compleet met bijbehorende geluiden.
Vliegtuigen zijn zijn nieuwste obsessie, nadat ik probeerde uit te leggen dat Charles, Cilia en Harald met het vliegtuig vertrokken waren en dus niet terug komen. Hij stond (staat) elke dag aan hun hek te roepen. Ik liet een filmpje van een opstijgend vliegtuig zien en nu moeten we dat elke dag opnieuw bekijken…. Hij vertelt dan met drukke handgebaren dat Charles, Cilia en baby “brrrrrr” in de lucht vliegen. Ofzo. Ben benieuwd of hij na de reis Lusaka – Amsterdam nog zo gek op vliegtuigen is! 😉
Marc heeft het lekker druk gehad van de week, maar zo heeft hij het graag.
Nog een paar uurtjes en het is weekend. Vanavond ga ik met Corine naar de naaister, we hebben beide iets laten maken van chitenge. Veel vrouwen dragen deze bontgekleurde Afrikaanse stof gewoon als wikkelrok, maar wij hebben een broek (Corine) en jurk (ik) laten maken. Ze kennen me hier toch niet 😉 Ben heel benieuwd naar het resultaat!
Afhankelijk van dat resultaat, horen jullie er volgende week meer over, of niet 😀
Liefs! xx
Elske in Anderland 
Recente reacties