* samen met Marc, Andres en Nora *
Het is alweer december, de feestmaand!
Hier hangt er kerstversiering in de winkels, maar een kerstsfeer kun je het niet echt noemen. Geen kerst-top 1000 op de radio, geen kerstmarkten en geen dennengeur. De kerstbomen zijn grote kegels met wat glimmende en kleurloze versiering. Het lijkt een beetje misplaatst allemaal. En oliebollen (frittas) eten ze hier het hele jaar door!
En dan is er natuurlijk nog die temperatuur, die totaal niet rijmt met het decembergevoel.
Nu het weer een paar dagen droog geweest is, klimt de temperatuur weer naar broeierig warm.
Ideaal weer voor de vriezer om het nog eens te begeven natuurlijk…. Alles ontdooid, voor de zoveelste keer L In Nederland/België gooi je je diepvriesproducten in december gewoon even naar buiten, blijven ze lekker koel. Hier moest alles opgegeten worden of weggegooid…. Gelukkig volstond een telefoontje naar de landlord, en mochten we gisteren zelf een nieuwe koelkast uitzoeken. Bespaarde haar tijd, en voor ons was het de snelste oplossing. En “dan konden we ook zelf kiezen wat we graag wilden” zei zij. Prima deal leek ons!! Dus zo staat er nu een mooie, nieuwe, dubbele koelkast in ons keukentje te blinken!
Ook een beetje misplaatst misschien, maar daar hebben we het niet over 😉
Het heeft wel wat voeten in de aarde gehad eer de koelkast er stond. Bij de Builders Warehouse (Zambiaanse Gamma) hadden we snel gevonden wat we zochten. Maar na het betalen moet je dan met de auto naar het afhaal-gedeelte rijden, alwaar de aankopen in je auto worden gezet. So far so good. Maar eens we daar stonden gebeurde er niet zoveel. Er scharrelden een stuk of 18 werknemers rond, die schijnbaar niets te doen hadden. Maar ons werd gezegd even te wachten. De mannen stonden een beetje te praten en lachen, maar als wij ons in het gesprek mengden om te vragen waar de koelkast bleef dan was het antwoord “daar zijn we mee bezig”. Was niet waar, want “we” waren helemaal nergens mee bezig. Maar hey, “this is Africa” aldus een van hen…. Wachten dus, nog steeds niet mijn sterkste kant.
Eenmaal thuis moest de koelkast door de deur. We hadden die van tevoren opgemeten en wisten dat het krap zou worden. Gelukkig konden de deuren van de koelkast er afgeschroefd worden (een heel gedoe met die elektrische winkel die eraan hangt), zodat hij naar binnen kon. In de keuken moesten we een stukje van het kruidenplankje zagen, en de Zesco-meter (elektriciteit) moet nog een paar centimeter omhoog. Het houdt je bezig zullen we maar zeggen.
Al een geluk dat de betaling van de koelkast lukte, want er is vrijwel geen enkele Belg in Zambia die nog geld af kan halen met een bank- of visakaart! Dat dat onhandig is snappen jullie vast wel. Vooral nu de (dure) decembermaand aangebroken is.
Gelukkig hebben wij ook een lokale rekening, alleen kregen we daar vanaf onze Belgische rekening geen geld op. Schiet ook niet echt op dan….
De gemiddelde Zambiaan heeft geen bankrekening, of ze hebben er wel eentje maar er staat geen geld op. Wij hebben rekeningen èn geld, maar kunnen er niet aan. Ach ja, toch nog steeds liever zo dan andersom.
Verder heb ik van de week een bezoekje gebracht aan het Chikumbuso project, in de (zwaar door HIV getroffen) township Ng’ombe. Deze stichting maakt handtassen en andere spullen van plastic zakjes. Deze laatste krijg je veelvuldig (en tot in den treure) bij elke aankoop in Zambia. De straten liggen er jammer genoeg dus ook vol mee – afvalscheiding kennen ze hier niet. Maar bij Chikumbuso gelukkig wel! Niet alleen recycleren ze het materiaal, ze helpen er ook 35 weduwen mee aan werk. Zij weven, vlechten en maken al het moois, en van de opbrengst van de verkoop kunnen ze hun gezin onderhouden. Ook is er een schooltje en opvang voor (voornamelijk wees-)kinderen aan de stichting verbonden. Alleen maar goeds dus, wij steunen ze graag! Bovendien zijn de handtassen ook gewoon heel mooi 😉
Ik een nieuwe handtas, dus Andres kreeg ook een cadeautje van Marc. Het is nu eenmaal een feestmaand. Er staat hier nu een speeltentje in ons half-gemaaide tuin (de stroom viel halverwege uit :D). Prachtig natuurlijk, zeker toen het groot genoeg bleek om met ons drietjes in te kunnen zitten. Al krijgt het dan snel meer weg van een zweethut. In december. Het blijft raar.
Nog geen foto’s van het tentje, maar Lego en vooral KRANEN zijn ook heel leuk!
Fijn weekend allemaal, groetjes van ons xxx
Dankzij jouw reactie op Wieke haar post ben ik jouw blogs gaan lezen.
Wat schrijf je ontzettend leuk!
Kan ik me abonneren op jouw blog?
Hartelijke groet,
Ilona Mollema
LikeLike
Jeetje wat een leuke reactie… Bedankt!
Je kan me zeker volgen; rechts onderaan in beeld klikken op het icoontje “volgen”
en je email adres invullen. Dan komt het helemaal goed!
Groetjes Elske
LikeLike
Gelukt!
Wat een avontuur om 2 jaar naar Zambia te gaan!
Ben benieuwd naar al je belevenissen daar!
Groetjes, Ilona
LikeGeliked door 1 persoon