* samen met Marc, Andres en Nora *
We hadden 27 dagen vakantie, waarvan er inmiddels bijna 26 verstreken zijn. Zesentwintig dagen die we vanuit Zambia al grotendeels volgepland hadden, maar die eenmaal ter plaatse nog voller en voller werden. We moesten de agenda er ’s avonds bij nemen om te kijken waar en met wie we de volgende dag zouden zitten. En hoewel we veel mensen gezien hebben, hebben we nog steeds het gevoel dat het niet genoeg was. Te veel op korte tijd vooral, druk druk druk. Maar het was een aaneenschakeling van ontmoetingen en gezelligheid. En heel veel eten en drinken. We hebben ervan genoten!
Nu is de rust een beetje weergekeerd. Marc is zondag avond vertrokken voor een paar dagen “teambuilding” in de Ardennen en Andres en ik zijn aan het inpakken geslagen.
Bol.com kwam net voor een laatste keer aan de deur, alle inkopen zijn gedaan. Nu moet alles netjes in de koffers gestopt worden, en dan is het hopen dat de meegebrachte voedingswaren door de douane mogen.
Eerlijk is eerlijk; na al deze uitbundige gezelligheid kijken we ook wel weer uit naar een beetje rust en regelmaat. Dat je ’s ochtends weet hoe, wat en waar of zelfs een week vooruit kan kijken. Dat er weer aardappelen, groenten en vlees of een simpele pasta op tafel staan (en zo nu en dan een uitgebreide BBQ, dat dan weer wel). Dat Marc eindelijk leidingen in de grond gaat leggen. Dat ik weer wat vaker achter de laptop (ik heb een hele mooie nieuwe gekregen!!!!) kruip en dat Andres zijn hoogtepunt van de week het speelgroepje is. Weer in ons dagelijkse ritme.
Maar we zullen wel moeten afkicken…. Want wat was het leuk om onze familie en vrienden weer te zien, en wat zullen we ze nu dus weer missen.
En na alle feestdagen, oliebollen en buitensporige etentjes zullen we ook culinair moeten afkicken. Maar dat is maar beter ook. Anders pas ik niet meer in mijn yoga outfit.
Ook Andres zal moeten afkicken; zijn speelgoedvoorraad wordt gereduceerd van uitpuilende boxen, zakken en dozen naar 1 Apters-speelgoedbox. En geen dagelijkse of wekelijkse cadeautjes meer. Het leven kan hard zijn.
We kijken er naar uit om weer naar Zambia te vertrekken en de draad daar weer op te pikken. Dankzij allemaal lieve vrienden en familieleden mag ik Apters volgende week weer blij gaan maken met een mooie som geld. Heel erg bedankt daarvoor!! Jullie zijn lief.
Maar nu eerst nog even inpakken. Dan een ritje naar Schiphol, een paar vluchten en veel wachten. En dan is daar (als het goed is) Mwanza! Hij komt ons ophalen van de luchthaven in Lusaka en brengt ons naar Sugarland. Home sweet home. Alweer.
Oh, en ik zou het bijna vergeten; een heel gezond, gelukkig en gezellig 2017 toegewenst allemaal!!
Hoi Elske, jullie hebben dus lekker kunnen genieten van de familie. Iedereen probeert jullie verwennen natuurlijk. Zal Andres aardig moeten afkicken en al zijn vriendjes weer missen en de opa’s en oma’s hem😥. Apters zal blij zijn als jij er weer bent. Hele goeie en rustige reis gewenst en op naar de warmte in Zambia. Je gaat het winterse weer hier waarschijnlijk net mislopen.☃️☃️
LikeLike
Ja net op tijd voor de echte kou begint!
We zullen alles en iedereen inderdaad missen, maar hebben er ook eer zin in!
Bedankt, en tot horens! Groetjes van ons
LikeLike
Fijn dat jullie zo genoten hebben van iedereen die je lief en dierbaar is!
Goede thuisreis gewenst!
LikeLike
Jammer dat we elkaar niet hebben kunnen treffen. Ben je eindelijk in Nederland en België dan zitten wij aan de andere kant van de wereld. Een voordeel. Dat is een extra reden om jullie aankomend jaar te bezoeken 😊
Goede reis en heel veel liefs!
Gerard en Lina
LikeLike