Elske in Anderland
* samen met Marc, Andres en Nora *
Road tax
Wegenbelasting. Thuis krijg je er een mooie brief over, schrijf je het geld over en ben je er weer een jaartje vanaf.
Zo niet in Zambia; hier betaal je per 3 maanden en moet je jezelf eraan herinneren. Had ik gelukkig gedaan, en zo stond het betalen van mijn road tax deze week op mijn to do lijst. Alleen stond er nog van alles op die lijst, waardoor de road tax vrolijk opgeschoven werd en ik vandaag, op het nippertje, nog snel snel naar het postkantoor moest.
Daar aangekomen zag het zwart 😉 van de mensen. Er is vast iets bijzonders aan de hand, dacht ik nog. En besloot het te vragen aan de mensen in de rij. Maar toen ik de rij zo eens even bekeek zag ik dat iedereen autopapieren in zijn/haar hand had. Mijn twijfelende “is this the line for paying road tax?” werd dan ook volmondig met “yes” beantwoord. Heb ik weer.
De vorige maanden was mijn road tax steeds geregeld door Mwanza, vandaar dat ik geen idee had dat het zo’n ramp zou zijn. Maar ik veronderstel dat de gemiddelde Zambiaan toch beter zou moeten weten?!
Gelukkig kreeg ik een schitterende ingeving; ik zou naar het postkantoor van Kalingalinga rijden! Dat is een lokale wijk, en de meerderheid van de inwoners daar heeft geen auto. Daar ging het lekker rustig zijn.
Ik kon inderdaad meteen doorlopen naar het loket, alwaar ze mij vertelden dat ze hier geen licentie hadden om road tax te innen…. Tot zover mijn geweldige idee.
Tegen beter weten in probeerde ik nog het Ridgeway Post Office, maar ook hier was er geen doorkomen aan.
Onverrichter zake naar huis dus, en vanmiddag in de herkansing. Iedereen wil natuurlijk ’s ochtends de boel geregeld hebben. Niet dus. De rij was alleen maar langer geworden. Maar ja een mens moet toch iets doen, dus ging ik in de rij staan. Alwaar ik na 20 minuutjes iemand tegen de mensen achter mij hoorde zeggen dat ze beter naar huis zouden gaan, aangezien de kans dat het postkantoor zou sluiten voordat zij aan de beurt zouden zijn redelijk groot was. Toen ben ik ook naar huis gegaan. Het postkantoor sluit namelijk om 6 uur en het was net 10 voor 2.
Morgen ochtend om 8 uur sta ik met Marc zijn auto (anders heb ik sowieso een bekeuring) bij het postkantoor! Dan ga ik meteen voor de rest van het jaar betalen, en op 1 december staat er met GROTE LETTERS in mijn agenda dat ik alvast de road tax in orde moet brengen voor het volgende kwartaal…..
Verder gelukkig wel een leuke week gehad. Druk gehad met Apters en met Isabel ging ik stoffen shoppen. Kamwala is the place to be. Hier shopt de Zambiaan, en wij nu dus ook.
Op de markt van Kamwala was ik al eens geweest, maar ik had van Kenny gehoord dat ik mijn stoffen moest kopen waar de marktkramers dat ook deden. Veel goedkoper! Met zijn instructies per sms reden we er in 1 keer naar toe. Winkels en winkels vol stoffen, de ene nog kleurrijker dan de andere. Wel was er ook hier een groot verschil in prijs; in de winkeltjes waren de stoffen 20 of 30 Kwacha per 2 yard, en op straat 50 Kwacha. Maar het verschil in kwaliteit is dan ook heel duidelijk; buiten gaat het om de echte Afrikaanse stoffen, binnen hangt de Aziatische namaak. Isabel vond mooie stoffen voor haar bank en kussens, en ik ben verliefd op al die mooie stofjes dus zoek nog wel een projectje voor mijn nieuwe aanwinsten 😉
Andres heeft ook een leuke week gehad, met vooral heel veel spelen. Waarom we eigenlijk een zandbak voor hem gekocht hebben weet ik niet, want hij speelt veel liever op een hoop zand op straat, in de tuin of op het deksel van de zandbak…
Van al dat spelen krijg je dorst, en dan pak je blijkbaar een pak melk uit de koelkast:
Groetjes uit Lusaka x
Elske in Anderland 
Recente reacties