Elske in Anderland
* samen met Marc, Andres en Nora *
Bezoekje aan weeshuis
Eerder dit jaar zag mijn zus Inge een oproep op Facebook: Barato Kidsenzo! – een leuke webshop voor kinderkleding www.baratos.nl – had restpartijen die ze graag aan een goed doel wilden schenken. Via Inge kwamen de kleren bij mijn moeder terecht, die ze in mei mee naar Zambia nam.
Een deel van de kleren gaf ik weg aan kinderen die ik tegenkwam via mijn vrijwilligerswerk bij Apters; het is soms schrijnend om hun situatie, en ook hun (gebrek aan) kleding te zien…..
Maar het overgrote deel hield ik, om aan een weeshuis te schenken. Alleen duurde het nog tot afgelopen vrijdag voordat ik daar eindelijk eens belandde.
Helen, een van de bezielers van Bethel Home Zambia, ontving me temidden van de 20 kinderen die daar momenteel wonen. De jongste telg is 11 maanden, de oudste inmiddels bijna 6 jaar. Zielig dat de meeste van die kinderen geen enkel familielid meer hebben…. Maar het is bijna nòg zieliger als je bedenkt dat een deel van de kinderen gewoon zijn achtergelaten door hun ouders. Die dus nog gewoon in leven zijn….
Bij Bethel Home wordt er gelukkig – zo goed en zo kwaad als dat gaat – goed voor de kinderen gezorgd. Idealiter worden de kinderen op een leeftijd van 2-4 jaar geadopteerd, maar dat wil helaas niet echt vlotten. En zo zitten ze daar dus met meer en meer kinderen. Er zijn campingbedjes voor de kleintjes, maar de grootste 3 slapen samen op een stuk schuimrubber op de vloer….
Helemaal niet handig dat ik zulke dingen ga bezoeken. Wil ik meteen al die kinderen adopteren (moet maar niet; wordt wat druk) en van alles voor ze kopen. Dat laatste is dan wel weer haalbaar, dus binnenkort maar op shopping trip….
Nu kon ik ze gelukkig al wel dolblij maken met de kleertjes van Barato Kidsenzo; splinternieuw met de kaartjes er nog aan en allemaal in bruikbare maten!! De kinderen zelf vonden vooral ons, die grote witte mensen, interessant. Wij hen ook, dus er werd wat afgeknuffeld.
Ik had mijn vader en Janneke meegenomen, zij hadden pennen en schriften mee. Die kwamen dan weer van pas in het “schooltje” dat ze onlangs openden. Er is een gulle gever die elke maand het loon van de juf betaalt; anders was er van een schooltje geen sprake geweest. Maar zo kunnen de kinderen toch leren lezen en schrijven!
Aan de muur hangt een lijst met namen van alle leerlingen, er zijn verschillende kinderen met dezelfde achternaam. Deze kinderen zijn echter helemaal geen familie van elkaar; van hen is niet bekend waar ze precies vandaan komen en wie hun familie is. Zij krijgen de achternaam van de oprichters: Mosha voor de meisjes en Bupe voor de jongens….
Er is 1 kindje, Faith, dat extra zorg nodig heeft; zij is gehandicapt en had toevallig een stoeltje van Apters! Alleen was ze er al een jaar uitgegroeid, en geld voor een nieuw stoeltje was er niet. Gelukkig kon ik haar vertellen over de Support Group, en dat er bij Apters dus geld is voor kinderen zoals Faith. Daar bovenop boden mijn vader en Janneke aan om hiervoor te sponsoren; ze komen dus binnenkort langs in de clinic zodat we haar een stoel èn een standing frame aan kunnen meten!!
Dit was direct de laatste actie van mijn vader en Janneke op Zambiaanse bodem; dezelfde avond zette ik hen af bij de luchthaven voor hun terugvlucht.
Filip en Yentl waren twee dagen daarvoor al vertrokken, en dus is het hier opeens weer rustig. En hoewel al die visite heel erg gezellig was, is het ook wel weer heerlijk om gewoon met ons drietjes te zijn. Het was wel heel erg druk voor Andres allemaal, dus nu weer lekker in ons eigen ritme. Voor Marc betekent het einde van de vakantie dat hij vandaag weer aan het werk moest.
En ook ik heb heerlijk vakantie gevierd – en me dus niet al te nuttig gemaakt – de afgelopen weken. Gaan we ook wat verandering in brengen.
Hopelijk hebben jullie nog geen safari-overkill na mijn vorige relaas over South Luangwa NP, want er komt binnenkort nog een blog aan over onze gezamelijke safaritrip naar Kafue NP! Met een van de foto’s die ik daar maakte, van een hongerige leeuw, doe ik mee aan een foto wedstrijd. Aan alle Facebookers hier, zou ik dan ook willen vragen om deze te liken en delen https://www.facebook.com/ilasafarilodge/photos/a.1845091992171471.1073741834.1194995733847770/1941246339222702/?type=3&theater
Wie weet mag ik dan nog eens op safari! Hoezo verslavend 😉
En nu moet ik dus dringend weer eens iets nuttigs doen…. Tot later! xx
One Comment on “Bezoekje aan weeshuis”
Geef een reactie
Recente reacties
 | Isabelle op Karibu Zanzibar |
 | Elske in Anderland op Kenia: Nairobi en Masai Mara… |
 | Berber op Kenia: Nairobi en Masai Mara… |
| Elske in Anderland op Kenia: Nairobi en Masai Mara… |
 | Jo Dufay op Kenia: Nairobi en Masai Mara… |
Elske in Anderland 
Je hebt weer meer dan ’n goede daad verricht Elske. Heel tof!
LikeGeliked door 1 persoon