* samen met Marc, Andres en Nora *
Zat ik op donderdag 7 december nog in een hutje in sloppenwijk Georges, twee dagen later was ik een van de vele toeristen die het chique Dubai Marina voor enkele dagen haar thuis mag noemen. Van zandpaden, aftandse hutjes en mensen die zichzelf met moeite in leven kunnen houden gingen we naar wolkenkrabbers, 8-baanswegen en opgesmukte mensen. Een wereld van verschil.
Dubai spreekt tot de verbeelding. Je hoort en ziet er vanalles over en vraagt je dan af of het echt zo exorbitant is. Ja dus. Het straatbeeld wordt gedomineerd door luxe auto’s, soms zelfs goudkleurig (wij namen een taxi en zaten zomaar voor het eerst in ons leven in een Lexus!). Het ene gebouw is nog groter, hoger of glimmender dan het andere en het nieuwe reuzenrad dat gebouwd wordt blijkt maar liefst 5 keer hoger te worden dan het radje waar we laatst in Kaapstad nog in zaten. The sky is the limit!
Een groter contrast met Lusaka bestaat er niet, maar dat neemt niet weg dat we er van genoten hebben! Hoe leuk is het dat je gewoon zomaar ALLES wat je wilt kan krijgen! De keuze uit restaurants is oneindig en je kunt letterlijk winkelen tot je erbij neervalt. Al is de kans groter dat je zover niet komt, tenzij je een onuitputtende bron van inkomsten hebt.
Dubai Mall is maar 1 van de vele malls in Dubai, en wij gingen er een kijkje nemen. Ze smijten er naar je oren met Louis Vuitton en vrienden en het blinken en schitteren doet nog net geen pijn aan je ogen. De immense speelgoedwinkel, de beesten in het Rainforest Cafe en het aquarium maakten het voor Andres ook een hele beleving. Voor ieder wat wils, zolang je een gevulde portemonnee meeneemt.
Eens buiten de mall stonden we aan de voet van de Burj Al Arab. We hadden hem natuurlijk van een afstand al boven de rest uit zien torenen, maar als je er onder staat besef je pas hoe absurd hoog hij is. En dan te bedenken dat er in Saudi Arabië momenteel gebouwd wordt aan een nog hogere toren. En Dubai zou Dubai niet zijn als de plannen om daar weer overheen te gaan met een nieuwe “hoogste toren ter wereld” niet al getekend zouden zijn. Absurd.
Terug naar de Marina. Alwaar we genoten van het heerlijke ontbijt, de vriendelijke service en de vele faciliteiten van hotel Amwaj Rotana. Waar we flaneerden (of slenterden ;)) langs “the walk”; de wandelboulevard tussen het strand en de winkels en restaurants. De restaurants werden getest en er werd gespeeld op het strand.
Omdat het allemaal nog gekker kan dan in de Marina, en we er zo’n mooi uitzicht op hadden vanaf ons balkon, brachten we een bezoekje aan het sprookjesachtige hotel Atlantis The Palm. Onze chauffeur bleek ook een gedreven fotograaf te zijn, dus werd er nogal wat geposeerd. Ik post hier alleen de foto’s waar we helemaal op staan, inclusief hoofd. En waarop ook het hotel herkenbaar is 🙂
Een heel ander Dubai zagen we in Deira, het oude deel van de stad. We maakten een tocht over Dubai Creek met een Abra (houten boot) en snuisterden over de Gold Souk. Nu vind ik een gouden sieraad best mooi, maar de blingbling die hier in de etalages ligt is niet aan mij besteed. Hele harnassen zijn het soms, of wat dacht je van een ring van 64 kilo?! Draagbaar is het misschien niet, maar hij staat toch maar mooi in het Guinness Book of Records. Houden ze van, daar in Dubai.
Dubai maakt zijn naam waar. En dat was leuk om eens met eigen ogen te zien! Zo gek als in Dubai hoeft het natuurlijk niet, en dus waren we na die paar dagen toe aan de volgende stop; Nederland!! Klinkt misschien minder spannend, maar na een jaar afwezigheid keken we heel erg uit naar familie, vrienden, de Hema en Albert Heijn, frikandellen en kroketten en zelfs een klein beetje naar de kou. Een heel klein beetje maar he. Maar voor ons gevoel past dat toch nog steeds beter bij de kerstboom dan zonnebrillen en hitte.
Recente reacties