* samen met Marc, Andres en Nora *
Zoals jullie in de vorige blog konden lezen hebben we een hele leuke tijd gehad in Dubai.
Maar toen onze tijd in Dubai erop zat keken we ook weer heel erg uit naar de volgende bestemmingen; Nederland en België!! Thuis!!
Het was inmiddels een jaar geleden dat we nog voet op eigen bodem zetten, dus gingen we – hup – weer het vliegtuig in!!
Dat de wekker voor deze vlucht om 04:30 stond, in combinatie met de 3 uur tijdsverschil met Nederland, hielp niet echt mee aan onze staat van uitgerustheid.
Maar gelukkig hadden we van vorig jaar geleerd om de eerste dagen niet te vol te plannen. Na een welkom en blij weerzien met oom, tante, mem, zussen en neefjes en nichtje (en de eerste frikandellen), lagen we dan ook op tijd in bed.
In de dagen die daarop volgden probeerden we tijd te maken voor iedereen die ons lief is. Eindelijk weer even op de koffie bij pake en beppe, speelpartijtjes met Andres zijn grote neef en nicht, knuffelmomentjes met pasgeboren neefje Tymen, bijpraten tijdens een bezoekje aan de “kinderboerderij” van heit…. Allemaal even leuk en gezellig!!
Verder mocht een (vr)eetpartij met Bintsje natuurlijk niet ontbreken op de planning, brachten we ein-de-lijk weer eens een bezoekje aan Lina en Gerard en kwamen er nog lieve vriendjes helemaal uit België afgezakt om ons te zien.
Met hen verbleven we een paar dagen in vakantiepark It Wiid in Eernewoude. Ik, als Oudegaaster, op vakantie in Eernewoude, het moet niet gekker worden 😉 Maar mem haar huisje is toch wat te krap voor 4 volwassenen en 2 enthousiaste jongetjes.
We gingen spelen in een binnenspeeltuin, aten “uit een doosje” (Andres maakte kennis met Mc Donalds), brachten een bezoekje aan Ljouwert en Nathalie en ik pikten nog een draagconsult mee bij Draagmemmie Josette! Dat krijg je als je twee zwangere vrouwen in 1 huisje zet 🙂
Toen was het opeens al kerst. Traditiegetrouw keek ik met mem naar de kerstspecial van All You Need is Love, na een dag voorbereidend werk aan het kerstmenu.
Dat smaakte de volgende dag, in het bijzijn van de hele familie, van wie we toen ook alweer afscheid moesten nemen.
België wachtte op ons!! Een weerzien met ons eigen huisje (je zou het bijna vergeten) en de familie en vrienden daar!! En dus werd het ook daar een opeenstapeling van gezelligheid. Andres genoot van het spelen bij opa en oma en ook “buurmeisje” Amber bleek veel speelplezier te garanderen. Ondertussen konden Marc en ik bijpraten met diezelfde opa en oma en natuurlijk met Nele, Ward en Thomas.
Met die laatsten vochtten we ook weer om de titel van UNO kampioen, deze keer mèt officiële wisselbeker!! Die nu staat te blinken op onze kast (niet ik, jammer genoeg, maar Marc won hem). Veel bijpraten ook met Femke, Filip en Carlo en consorten. Marc zijn collega’s kwamen vanuit alle uithoeken van België en Nederland naar De Klinge voor een gezellig weerzien. En ik ging lekker eten met mijn collegaatjes bij Fred’s Cafe, altijd leuk. En lekker! Al mag/kan ik eigenlijk geen collega’s meer zeggen, aangezien mijn ontslagbrief inmiddels verstuurd is….. Mijn tijdskrediet stopt dit jaar in mei, maar ons Zambiaanse avontuur nog niet!
Vermoedelijk zitten we nog tot het eind van dit jaar in Lusaka. Ons derde thuis kunnen we inmiddels wel zeggen.
Hier bevallen zie ik alleen niet zitten, dus Andres en ik komen vanaf april tijdelijk terug naar België. Marc volgt later voor een break van 4 weken, hij arriveert idealiter net voor de geboorte. Maar dat is natuurlijk lastig plannen :X
Als alles goed gaat volgen de kinderen en ik dan ergens in augustus Marc weer richting Lusaka. Dan zijn we weer herenigd. En dan zien we wel hoe lang het feest daar nog duurt! En wat de verdere toekomst ons nog brengt…. Spannend!! 😀
Recente reacties