Elske in Anderland
* samen met Marc, Andres en Nora *
Lusaka in tijden van cholera
Het boek “liefde in tijden van cholera” van Nobelprijswinnaar Gabriel García Márquez vertelt vooral over de liefde, minder over cholera. In Lusaka is cholera de laatste tijd helaas het onderwerp van gesprek.
Terwijl wij gezellig met de familie rond de kerstboom zaten, druppelden langzaam de berichten binnen over cholera besmettingen, doden en maatregelen in Lusaka.
Cholera is een vervelende- en uiterst besmettelijke ziekte, die je binnen 24 uur zo ver kan uitdrogen dat de dood erop volgt. En dat was dus inmiddels zo vaak gebeurd dat er sprake was van een heuse uitbraak.
Maatregelen werden getroffen, zo werden er grote schoonmaakacties gehouden (hallelujah!). Town; het centrum van de stad dat ik ken als dichtbevolkt, vuil en druk, werd opgeschoond. Mensen, kraampjes, vuil… Alles werd weggeveegd totdat de straten leeg waren. Foto’s en filmpjes hiervan kwamen bevreemdend over: ik kon haast niet geloven dat deze brede, lege, opgeruimde straten het town centre van Lusaka waren. Wat een contrast met de normale gang van zaken!! Maar wel triest dat zoiets alleen lukt om zo’n vervelende reden.
Een andere maatregel was dat men niet mocht samengroepen met meer dan 5 personen. Nu kan je veel vragen van een Afrikaan, maar dat blijkt in theorie toch niet zo goed te werken. Wel kraaknette straten dus, en bij alle winkels staat onsmettingsmiddel (of een waterkraantje met of zonder zeeppompje) bij de ingang om handen en eventuele winkelkar te ontsmetten. Niet dat alleen water de cholera bacterie klein zal krijgen, maar het is beter dan niets redeneert men.
Scholen bleven na de kerstvakantie gesloten, markten werden opgedoekt en restaurants en winkels die positief testten werden gesloten. Toch bleven de besmettingsgevallen nog stijgen in het begin; ze kregen de situatie moeilijk onder controle…. Maar ja dat komt dus omdat er zoveel mensen vlak bij elkaar leven, en ook vliegen helpen mee aan de verspreiding van de ziekte.
Eerlijk gezegd deden al deze berichten mij niet echt uitkijken naar ons vertrek naar Lusaka. We zaten daar zo gezellig tussen lang gemiste familie en vrienden. Winkels zijn gewoon open, straten over het algemeen netjes en behalve een verkoudheid of griepje liepen we daar weinig risico. Moesten we dan wel teruggaan naar die broeihaard van cholera?
Maar zoals altijd; de plicht roept en dus stapten we in het vliegtuig. Het werden helse vluchten doordat Andres – geen grap – diarree had en moest overgeven. Gelukkig had hij dat gewoon in België opgelopen en was het alleen heel vervelend maar was er geen angst voor cholera 😉
Bij aakomst in Lusaka kregen we ontsmettingsdoekjes voor de bagagetrolleys. De chauffeur van Denys die ons ophaalde gaf een boks met zijn vuist in plaats van een hand of omhelzing en de Dettol doekjes zaten in onze handbagage.
En zo gaat het momenteel nog steeds; handen en winkelkarretje ontsmetten voor we de winkel binnengaan. Handen schudden doen we even niet en bepaalde wijken laten we links liggen.
Maar gelukkig begint het aantal besmettingen te dalen en gaat het leven ook weer gewoon door. De scholen zijn weer open (driewerf hoera!!) en ons sociale- en werkleven is weer op gang gekomen. Ik heb weer een clinic gedraaid bij Apters – al laat ik de bezoekjes aan de compounds voorlopig nog even voor wat het is. Vooral de wijken Matero en Kanyama zijn getroffen en laten dat nou net wijken zijn waar ik zeker 75% van de huisbezoeken doe. Thanks but no thanks, dat komt later wel weer.
Ons leventje gaat dus langzamerhand weer gewoon zijn gangetje hier, en dat is heerlijk.
Aan de schone straten in town zou ik zelfs bijna kunnen wennen, ware het niet dat al mijn favoriete straatverkopers hun boeltje hebben moeten pakken en onvindbaar zijn…. Maar ik weiger mijn Afrikaanse stoffen bij de Midden-Oosterse winkels te kopen; dan gaat het geld naar de (zeer onvriendelijke) eigenaren die hun zakken toch al goed aan het vullen zijn. Ik wil mijn Zambiaanse mevrouwtjes terug!!
3 Comments on “Lusaka in tijden van cholera”
Geef een reactie
Recente reacties
 | Isabelle op Karibu Zanzibar |
 | Elske in Anderland op Kenia: Nairobi en Masai Mara… |
 | Berber op Kenia: Nairobi en Masai Mara… |
| Elske in Anderland op Kenia: Nairobi en Masai Mara… |
 | Jo Dufay op Kenia: Nairobi en Masai Mara… |
Elske in Anderland 
Zo dat is best heftig Elske en dan ook nog zwanger, dus extra voorzichtigheid geboden. Groetjes Ine
LikeLike
Ik lag een beetje achter met lezen, heb toen gewoon alles nog een keer gelezen. Wat een verhalen! En het leuke is dat ik bij vele dingen een beeld heb. Het verhaal over South Luanga brengt me terug in Zambia. Wat schrijf je toch leuk. We missen jullie als altijd. Mijn leerlingen beginnen binnenkort weer met de inzameling voor apters, ik heb weer inspiratie
LikeLike
Zo lief ☺️
xx van ons
LikeLike