Andres zijn agenda

Andres ging van de week naar de tandarts. Hij zei pijn te hebben tijdens het eten en deze bezorgde moeder zag duidelijk een gaatje zitten. Ik zag het al voor me; mijn jongetje vastgeketend aan een tandartsstoel, bloed en speeksel vliegen in het rond. Het ijzingwekkende geluid van een tandartsboor kan mijn verdriet voor hem niet overstemmen.

Natuurlijk was het mijn angst voor de tandarts die sprak. Ik besloot deze héél goed weg te stoppen en “vrolijk” met Andres mee te gaan. Het werkte want hij vond het allemaal even spannend en leuk. Toen de assistente vertelde dat de tandartsstoel bevelen opvolgt van kindjes die goed hun tanden poetsen, was het helemaal dolle pret. Hij beval de stoel omhoog en naar beneden te gaan en hem te doen liggen. Al schaterlachend deed hij zijn mond open voor de assistente van dienst. Die geen gaatjes of andere narigheden kon vinden. Misschien de volgende keer eerst de mond spoelen voor ik inspecteer op gaatjes 😉

Al snel was het bezoekje dus voorbij, en mocht hij de stoel nog een laatste keer naar beneden doen. Maar gelukkig stelde de assistente een fluor behandeling voor en dus mocht hij een paar dagen later nog een keer. Onderweg naar deze nieuwe afspraak had meneer wilde plannen; deze keer zou hij de stoel tot aan het plafond laten gaan! Gelukkig stak de assistente daar een stokje voor en dankzij alweer een briljante aanpak blinken zijn tandjes nu als nooit tevoren. Ik moet volgende week, hopelijk pakken ze mij met hetzelfde engelengeduld aan 😉

De rest van de week wist Andres mijn agenda ook behoorlijk te bepalen; een picknick op school stond op woensdag op de planning. En natuurlijk werden de ouders geacht de snacks te verzorgen. Aangezien de dag in het teken stond van de verschillende culturen/achtergronden, moest het iets zijn van het thuisland. Voor het gemak maakte ik daar even mijn eigen thuisland van en ik besloot dat pepernoten leuk zouden zijn. Wist ik veel, ik had er nog nooit gemaakt…. En zo zat ik dinsdagavond op de bank met een kom deeg op mijn schoot. Het was korrelig en droog wat balletjes vormen moeilijk maakte. Toch zat het tot aan mijn ellebogen en in mijn haar. De pepernoten werden uiteindelijk “speculaasbollen” aangezien ik niet het geduld had om er knikkertjes van te maken. En zo pasten ze dan toch ook weer een beetje in het Belgische plaatje.

Woensdag middag stond Andres zijn tweede zwemles gepland. De eerste les was hij ietsjes te enthousiast en daardoor “all over the place”. Het enige wat hij moest doen was spartelen met zijn voeten, maar hij had het te druk met lol hebben en was te overtuigd dat hij zelf kon zwemmen (laat maar los memmie, ik doe het zelf). Het werd een worstelpartij waarbij ikzelf met moeite het hoofd boven water hield.

Tijdens de rit naar de tweede zwemles prentte ik Andres in dat hij goed moest luisteren, en vooral flink met de benen trappelen!!!! De warming up bestond uit verschillende armslagen oefenen op het ritme van kinderliedjes. Mijn preek had effect gehad, want Andres zat te trappelen als een gek. Net nu het niet nodig was 😀

Daarna moest hij op een noodle zitten, aan elke kant een been, en dan fietsbewegingen maken. De eerste baantjes ging hij als een speer, maar daarna ebde het enthousiasme wat weg. Toen de juf dat zag en hem aanspoorde kreeg ze als antwoord; “but it’s a motorbike so i don’t need to pedal” 😀 Ooit komt het vast goed met het zwemmen.

Thuis heeft het zwembad een tijdje leeg gestaan en na het opvullen was het water zo koud dat zelfs mijn grote teen het niet aankon. Maar inmiddels staat de zon er elke dag flink op te schijnen en dus onderwierpen Andres en ik het water aan een test. Met een temperatuur van 26 graden besloten we dat het te doen moest zijn en dus hebben we thuis ook al de nodige waterpret gehad. En als ik daar eens geen zin in heb dan voldoet zijn vroegere zandbak gelukkig ook nog steeds als badje.

Inmiddels heb ik Andres naar de Nederlandse school gebracht, maar als hij straks thuiskomt begint het weekend. Voor Andres zelfs een dikke week vakantie. Gelukkig heeft hij vriendjes bij de deur; pret verzekerd.
IMG_8157

Fijn weekend xx uit Lusaka

 

 

1 Comments on “Andres zijn agenda

  1. Wat een drukte daar in Zambia. Nog twee maanden en dan komen jullie weer naar hier, Voor jullie ingewikkeld want daarmee is dit avontuur ten einde. Voor ons heerlijk, Andres weer knuffelen, als hij daar tenminste tijd voor heeft. En Nora vasthouden, ze is al zo groot en het is zo lang geleden… En gezellig met jullie kletsen en eten en …
    En dan in België weer verder met volle agenda’s.
    Dikke kus uit Amere

    Like

Plaats een reactie