Werk in uitvoering

Er staan vier mannen op ons dak maar ze maken lawaai voor minstens twaalf. Er zijn er ook twee in de slaapkamer, twee in de woonkamer, één in het gastentoilet en één op de veranda. Dat is best wat he? Maar het klinkt allemaal gezelliger dan het is.

We ontdekten tijdens de eerste (en voorlopig enige) regenbui een lek in Andres zijn kamer; vloer blank, zijn schaarse voorleesboekjes dreven in het water. De huisbaas beloofde iemand te sturen om dat te fixen en we vroegen dan ook maar meteen een mannetje voor de andere mankementen. Onze klapdeuren klapten namelijk tegen elkaar. En dat geeft niet alleen veel lawaai maar ook kapotte scharnieren. Het heeft een paar metertjes schuurpapier gekost maar dat was relatief snel opgelost. Intussen werd de wc met cement vastgeplakt op de vloer (hij had de neiging om te vallen als je iets te enthousiast ging zitten). Prima.

De airco in de woonkamer dan. Doet ie het eindelijk – en staat dus ook een hele dag aan – loopt het condensatievocht zo de woonkamer in. Het gaat eerst via een buisje door de muur naar buiten om dan op grondniveau weer naar binnen geleid te worden de afvoer in. Maar die afvoer zat dus verstopt. We hadden het tijdelijk opgelost door de buis buiten open te maken en er een emmer onder te zetten, maar die moest regelmatig geleegd worden om uitglijdpartijen op de veranda te voorkomen. Dat is dus een tijdelijke oplossing.

Maar blijkbaar heeft het de klusjesman geïnspireerd, want in plaats van het probleem binnen aan te pakken (verstopte afvoer), haalde hij het probleem naar buiten. Toen hij “klaar” was stond er namelijk een van onze bloempotten onder de drup. Hij had het lek van boven naar beneden verplaatst; er hing een nieuw, flexibel buisje in de bloempot.
Toen ik zei dat dat A geen oplossing was en B mijn sanseveria zou doden, was hij oprecht verbaasd. Hij vond het geniaal, want: geen water in huis en geen droge plant….

Uiteindelijk kon ik hem overtuigen het buisje weer naar binnen te laten leiden en de afvoer onder de woonkamervloer te ontstoppen. Met zuur. En de rest daarvan gooide hij zo – hoppa – op ons gazon. Thanks. Voor ik er iets van kon zeggen had onze guard hem al de huid vol gescholden, de grond weg geschept en nieuwe stekjes gezet (gras wordt hier niet gezaaid, maar geplant). Je zou hem bijna een lintje geven.

En hoe het komt weet ik niet, maar net op de dag dat alle werkmannen van de huisbaas bezig zijn, komen ze van Denys ook nog de sceptische put leegmaken, de generator bijvullen en wat klusjes doen. Ik loop dus van de ene (heb je een verlengsnoer?) naar de andere (ik heb schroeven nodig) en moet overal gaan kijken of het goed is en wat ze waar moeten doen.

Maar het is dus wel goed dat ze het vragen, zo kon ik ook weer tijdig ingrijpen bij het ophangen van de muggennetten. De eerste werd namelijk zo laag gehangen dat ik er bijna op mijn knieën onder moest kruipen. Die moest omhoog. De volgende werd vervolgens zó hoog gehangen dat het muggennet 10cm boven de grond hing. Die moest dus omlaag. De derde hangt een halve meter van de muur, waardoor het bedje van Nora nu een beetje raar in de kamer staat….

De mannen van het dak zijn nog niet klaar. Morgen komen ze terug. De rest wil ik hier voorlopig even niet meer zien. Of in ieder geval niet meer allemaal tegelijk.
Behalve Abdoulaye, onze guard. Die mag blijven. Hij krijgt vanavond na zonsondergang een bordje eten van me. Heb je meer aan dan aan een lintje, zeker na alweer een hete dag vasten.

3 Comments on “Werk in uitvoering

  1. Wat is het toch heerlijk om te lezen. Heb deze zelfs aan mijn klas voorgelezen, ze vonden het superleuk. Er was er zelfs een die vroeg hoe het boek heette!

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: