* samen met Marc, Andres en Nora *
Niamey lijkt momenteel héél ver weg. Is het ook, een dikke 5000km is niet niks. Maar het is vooral omdat we hier in Europa mensen zien en dingen doen die we daar niet hebben. En dat is heerlijk.
Na 3 maanden stof en hitte en heel veel geregel voor huis, meubels, school, generator etc. was ik wel even toe aan een break. Op mijn verjaardag was het zo ver en vertrokken we richting België. Met een omweg en vertraging, waardoor we de vlucht in Istanbul misten. Nu is die nieuwe luchthaven van Istanbul wel mooi, maar twee uurtjes waren ook genoeg geweest. Het werden er vijf. Al bij al slaagden we erin om toch weer 24 uur onderweg te zijn.
Veel tijd om uit te rusten was er echter niet; Nora werd de volgende dag 1 jaar en dat moest gevierd worden!! Vanaf toen was het een komen en gaan van visites en gezelligheid.
Tussendoor werden we allemaal gevaccineerd, zagen we dokters van allerlei soort en we gingen naar de kapper.
Het haar moest in de plooi, want De Grote Reden voor onze vakantie in juni was de bruiloft van onze lieve vrienden. Ze waren prachtig en de dag ook. Aan het eind van de dag brachten we de kinderen naar huis, die prompt weigerden te slapen. Maar uiteindelijk zijn we nog op het avondfeest geraakt en dat was een goed feestje! Zo goed zelfs, dat ik op blote voeten (maar met het haar nog steeds in de plooi!) terug naar de auto liep.
Oh, en voor de mensen die ooit een feestje in het Rivierenhof in Deurne hebben; het hek gaat daar rond middernacht op slot.
En over het hek klimmen is niet zo heel makkelijk. Zeker niet in jurk. En op blote voeten gaat niet met die splinters en punten op het hek. Dus dan moeten je schoenen weer aan en dat wil je eigenlijk niet. Ik denk ik zeg het even, wie weet help ik er iemand mee.
Het nadeel aan in België zijn is dat het allemaal zo druk is en daardoor zo snel gaat.
We willen zoveel mogelijk mensen zien want dat is zó fijn!! Bedankt ook aan iedereen om weer moeite te doen om in ons agenda te passen. Jammer genoeg zit een tripje naar Friesland er niet in deze keer, doen we volgende keer weer want ook daar mis ik natuurlijk een en ander….
Maar in de plaats daarvan zitten we nu in Italië. Lekker met ons viertjes, eventjes helemaal niets. Ook dat was welkom.
Hebben we 1 dag volgehouden overigens. Want zo’n vol en druk zwembad, waar de muziek net ietsje te luid staat, waar de mensen dan ook nog mee beginnen te zingen en jong en oud vier keer per dag massaal meedoet met de aqua-zumba….
Het is heerlijk hoor, in het zonnetje en dan lekker ravotten in het water. En ik snap helemaal dat de buren en de rest van de toeristen dat ook fijn vinden. Maar het is het “allemaal samen” gedeelte waar ik het persoonlijk moeilijk mee heb. Bovendien ben ik eerder in Puglia geweest en weet dus wat voor moois er zich allemaal buiten ons resort bevindt. Dus nu doen we de gulden middenweg. En we genieten er alle vier van!
Maar wat we hier precies allemaal uitspoken horen jullie een volgende keer. Nu wacht er een bord pasta en een zwembad op me 🙂
Prachtige verhalen ! Ik kijk uit naar het volgende doe de groeten aan Marc.
LikeLike