Hozen

In de straat van de plaatselijke supermarkt zijn er twee grote waterplassen; eentje links en eentje rechts van de weg. Er is nog 1 “droge” (modderige) strook over in het midden van de straat. Het jongetje dat zijn vaste bedelplek voor de supermarkt heeft staat verwoed te hozen met zijn geldbakje. Hij smijt het water van zijn plas met een boogje in de waterplas aan de overkant van de straat. Als ik klaar ben met mijn boodschappen is zijn plas al flink geslonken, al werken de overburen niet echt mee.

Aan de overkant van de straat hangen namelijk 3 mannen op de motorkap van een geparkeerde auto. Ze lijken voorlopig niet veel beters te doen te hebben, dus zo nu en dan gooien ze met een slipper wat water terug naar het jongetje.
Gelukkig hebben ze vooral veel lol samen, en ik moet er ook om lachen na een niet zo lange nachtrust. Dat is best wat. Dus terwijl ik een ‘splash’ oranjebruin water van de overkant afwacht, geef ik het jongetje mijn wisselgeld. De dag is voor ieder van ons al eens slechter begonnen.

Als ik me door het verkeer manoeuvreer richting huis, wordt nog duidelijker hoeveel regen er gevallen is. De weg is niet meer zichtbaar en het is een beetje gokken waar de drempels zitten.

Niet dat ik me erover verbaas; het ging gisterenavond flink tekeer. Het begon met een zandstorm. Uit het niets begonnen ramen en deuren te klepperen, dus deed ik snel een rondje door het huis om alles te sluiten. Mijn gezicht werd, dwars door de horren heen, gezandstraald. Natuurlijk ging ik, eens alles dicht zat, een kijkje nemen op de veranda om te zien hoe de wind tekeerging met de boomtoppen. Doordat het al donker was (en er 3 kuub zand in mijn ogen zat) kon ik de oranje kleur in de lucht (en de rondvliegende plastic zakken en ander vuil) moeilijk zien.

Eerder deze week hadden we overdag zo’n zelfde storm, waar vooral Marc en collega’s hele mooie foto’s van maakten. Ik filmde terwijl Abdoulaye het gras meende te moeten maaien. Gelukkig stopte hij na meermaals aandringen, en voordat het onweer losbarstte. Minder leuk was dat de wind onze frituurpan had opgetild, en het tafeltje en de vloer dus onder de frituurolie zaten. Dan kun je beter je stoep moeten leeghozen.

Binnenshuis hoefde er gisteren, dankzij de wasmanden, niet gehoosd te worden. Het zit namelijk zo. We hebben drie wasmanden: eentje voor in de grote-mensen badkamer, eentje in het halletje tussen de kinderkamers en eentje om schone was naar het droogrek of de slaapkamers te brengen. Goed bedacht he? Werkt ook als een trein! Behalve in het regenseizoen. Want dan staat er één wasmand onder het lek in Andres zijn slaapkamer, eentje onder het lek in de woonkamer en de derde idealiter onder het lek in onze slaapkamer, maar meestal zit die dan vol met was.

Diezelfde was ga ik nu in de wasmachine steken, kan Nora haar shirtje van vanochtend mooi bij. Dat kan wel een wasje gebruiken 😀

Na de havermout ging ze overigens weer slapen. Ze vindt de playgroup heel leuk, maar nog wel vermoeiend. Dus vandaag slaan we over. Morgen is de playgroup bij ons thuis, dat vind ìk vooral vermoeiend 😉 Er zal in ieder geval genoeg speelgoed zijn want de container van Denys is aangekomen. En daar mochten wij afgelopen juni ook wat privé spulletjes in steken. Een autostoel en een schommel voor Nora en Andres heeft zijn Wobbel terug! Speelplezier gegarandeerd.

Op school speelt Andres ook heel veel, al noemt hij dat zelf werken. Als ze iets gemaakt hebben in de klas, waarvan ze niet willen dat het opgeruimd of afgebroken wordt, mogen ze er een bordje bij zetten. De poetsvrouw weet dan ook dat ze er omheen moet poetsen, helemaal super! Hoeft hij de volgende dag al dat “werk” niet opnieuw te doen en kan hij mooi verder spelen waar hij gebleven was 🙂

Groetjes uit Niamey, waar de lucht weer blauw is en de zon schijnt. Alleen de blaadjes en oranje stoflaag op de veranda verraden nog hoe het gisteren tekeerging.