Een mevrouw

Gepost op 4 februari 2021 door

5 reacties

Een jurk uit een kleurrijke blauwe stof met oranje motief. Strak lijf met pofmouwtjes en los vallend vanaf de heupen. Een bijpassende lap stof rond haar hoofd en haren gewikkeld. Eronder zwarte leren muiltjes, mèt plastic hak. Vele vrouwen hier aan de schoolpoort dragen slippers of muiltjes met een plastic hak. En voeten optillen schijnt daarbij niet de bedoeling te zijn. 

Maar toch is er een verschil tussen de mevrouw in blauw en oranje en de andere Afrikaanse dames. Alhoewel die dezelfde plastic hakken dragen en ook veelal in vrolijke kleuren gehuld gaan, ontbreken de goudkleurige oorhangers, de glimmende blauwe steentjes rond haar nek, de ringen en de vele fijne armbandjes. De opgemaakte ogen. Alsook de trotse houding en zelfzekere blik. Deze mevrouw mag gezien worden, wíl gezien worden. 

Ze is wat ouder dan mij en vele van de dames rondom ons. Onder de pagne schuilt een grijzende haardos. Haar dat, àls het zichtbaar is, netjes gekamd is en ontkruld. Glimmend van de verzorgende olie. 
Ze is vriendelijk, iedereen die oogcontact zoekt krijgt een “bonjour”. Ze praat gemakkelijk met de andere dames. Klaagt met ons mee over de bewaking die te laat is en de dichte deur. “c’est l’heure! Ils sont où??”. 

Ze is de moeder van A; een klasgenootje van Andres. Hij is van de aanwezige soort, een haantje de voorste. Grappig, druk en luid maar lief. Altijd een glinstering in zijn donkere ogen, boven die grote grijnzende mond. Een vriendje van Andres waarmee lol te maken is. 

Ze rijden in een donkere mercedes. En dan niet zo’n in Europa afgeragd exemplaar dat hier een tweede leven mag leiden, maar een met veel liefde en geld ingevoerde luxe bolide. 
Mevrouw rijdt zelf. Liefst tot net voor de slagboom, zo dicht mogelijk bij de schoolpoort. Meestal brengt ze zoonlief dus ook zelf naar binnen. Hand in hand, gezellig pratend. Ik vind het een lieflijk tafereel, als ik zo achter ze slenter met mijn eigen jongetje aan de hand. 

Maar soms blijft Mevrouw in de auto zitten en is het de nanny die haar A. naar school brengt. En heel soms, als ik de auto geparkeerd heb en uitstap, hoor ik “Mama Andres! Mama Andres!”. Haar auto staat dan, heel ongewoon, wat verderop in de straat. Daar waar ik ook verkies te staan, om de verkeerschaos te mijden. 
De eerste keer dat ze me zo toeriep moest ik goed kijken, voor ik haar herkende. Ik herkende de auto, maar met ongekamd haar, een verwassen Nike tshirt en snel een lap stof rond de middel geknoopt, duurde het even eer ik besefte dat zij het was: De Mevrouw. 
Ze was niet aangekleed, excuses, maar of ik A. wilde meenemen naar de poort? Natuurlijk, beide A’s vonden het maar wat gezellig en Mevrouw was dankbaar, want zo kon ze zich niet onder de mensen begeven natuurlijk.

Zal ik nu even iets bekennen? Want de plastic muiltjes heb (en hoef) ik niet, en teenslippers met sokken weiger ik ook te dragen. Maar verder heb ik me al iets te goed aangepast aan de dames daar aan die schoolpoort. Thuis draag ik vrijwel altijd een korte broek, maar buiten de deur probeer ik dat niet te doen. Om meerdere redenen, maar vooral uit respect voor de Nigerezen en hun geloof. Maar om me dan 4 of 5 keer per dag om te kleden dat gaat me dan ook weer wat te gortig. En dus knoop ik regelmatig zo’n Afrikaanse stof rond mijn middel. Korte broek en benen verstopt zonder omkleden. En ik durf daarmee dus gewoon naar de schoolpoort, tussen alle mamas en nannys in eenzelfde outfit. Soms krijg ik zelfs complimenten over mijn pagne, niemand die weet dat het eigenlijk mijn tafellaken is. 

Eergsiteren stonden we tegenover elkaar: allebei met een kleurrijke stof rond onze middel gebonden. Allebei moeder van een 5 jarig jongetje. Maar ik met gekamde haren en zij niet. De jongetjes gingen beiden met mij mee naar de schoolpoort. Met een moeder die gehuld ging in pagne. De andere moeder ging snel naar huis: wassen, opmaken, aankleden. Zij werd weer een Mevrouw. Ik kwam thuis, gooide de stof over mijn tafel en ging opruimen. In mn korte broek. Verschil moet er zijn 🙂

  • Dit was voor een feestje, no worries 😀

Categorie: Geen categorie

5 Comments on “Een mevrouw”

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

Categorieën
%d bloggers liken dit: