Elske in Anderland
* samen met Marc, Andres en Nora *
Van de kip en het ei
Donderdagavond 8 uur. Ik heb net de kinderen in bed gestopt en doe een rondje door het huis; lichten en ventilators uit, gordijnen dicht… Ik maak me klaar voor een avondje bankhangen en neem iets te drinken, de Ipad met Netflix en de afstandsbedieningen binnen handbereik. Als ik net lekker zit hoor ik een zoemend geluid aanzwellen. Ik zou zweren dat het een ventilator was, maar die had ik toch net allemaal uitgezet? En waarom begint die uit zichzelf? Ik sta op om te kijken of het geluid uit de eetkamer komt of uit de slaapkamers. Om me dan te beseffen dat het regen is, die op ons dak tikt. Of wat meer dan een half jaar zonder maar één druppel regen met een mens doet.
’s Middags hadden we al een paar verdwaalde druppels, maar vooral veel dreiging en grote stofwolken in de lucht. Als een stel idioten gingen we buiten staan gluren naar boven, in afwachting van nattigheid. Het bleef wij wat spetters, maar een lol dat we hadden.
Donderdagavond 8.15uur is de regen al lang weer gestopt en waarschijnlijk is alles wat onderweg nog niet verdampt was ook alweer opgedroogd. De temperatuur is nog 37 graden dus veel verkoeling heeft het ook niet gebracht.
Gelukkig hebben we daarvoor een zwembad. Alhoewel het water flink opwarmt in deze tijd van het jaar. Maar dat is voorlopig weer opgelost. Ons zwembadwater was namelijk groen geworden (dit is een zin waarvan ik een paar jaar geleden nooit gedacht had deze ooit uit te kunnen spreken). We zagen af van een zwempartijtje, maar dat was tegen de wil van Andres in.
Toen er later die dag opeens een man in ons zwembad stond te roeren keken Marc en ik elkaar verbaasd aan. Wat bleek? Andres had aan de gardien verteld dat het zwembad vies was en dus schoongemaakt moest worden Waarop die gardien de zwembadman gebeld heeft op zondag. En hij is nog gekomen ook! Heel bijzonder. Misschien moet Andres morgen de airco mannen ook bellen want na drie bezoekjes verspreid over vier weken zijn alle airco’s eindelijk weer gecheckt en schoongemaakt, maar is het gas nog steeds niet bijgevuld. En dus blazen er twee warme lucht. Nog meer warme lucht….
Onze veestapel houdt ook niet van de hedendaagse hitte. De katten liggen godganse dagen als een soort tochthonden (of nou ja, tochtkatten dus) voor de deur. En nieuw in de familie zijn onze kippen Alicia en Wilbert. Moeder en zoon, kip en haan dus eigenlijk. Een cadeau van Denys collega Issa. Zijn vader doet iets met kippen (kweken waarschijnlijk, houden ook, en verkopen gok ik) en vorig jaar beloofde hij Andres en Nora een kip voor hun verjaardag. Hij was net op tijd voor de verjaardagen van dit jaar 😀 Maar hij had zelf een hok gemaakt enzo. Helemaal leuk!
Ze maken weinig lawaai, of misschien valt dat niet op met die pluimveehouderij van de buren. Ik weet niet of het de hitte is of dat kippen gewoon dorstig zijn, maar ze drinken op twee dagen tijd hun emmertje water leeg. Of misschien verdampt er ook wel wat. Maar als ik dan niet op tijd nieuw water kom brengen, breken ze de hele installatie af en gooien de emmer voor de deur. Zo van: die moet gevuld.
Ik vind ze wel gezellig. Als ik op tijd met eten kom kakelen ze me gezellig tegemoet. Druk heen en weer paraderend in afwachting van wat ik meegebracht heb. Goedkeurend vallen ze meestal aan, zo nu en dan een gelukzalig tokje lossend. Als ze al wat hongerig zijn, klinken ze als een bejaard echtpaar dat pruttelende verwijten maakt. Alleen als de wateremmer voor het deurtje ligt, dan kakelen ze zo boos en bestraffend dat ik heel snel sorry zeg en me haast. Maar ach, het is ze vergeven. Ik doe het zelf ook niet zo goed met honger of dorst. En Alicia bezorgt ons lekkere eitjes als wederdienst.
Zij heeft dorst 
Hij heeft schoolvakantie 
Dit zijn smurfjes, je weet wel die van Haribo 
Alicia en Wilbert
2 Comments on “Van de kip en het ei”
Geef een reactie
Recente reacties
 | Isabelle op Karibu Zanzibar |
 | Elske in Anderland op Kenia: Nairobi en Masai Mara… |
 | Berber op Kenia: Nairobi en Masai Mara… |
| Elske in Anderland op Kenia: Nairobi en Masai Mara… |
 | Jo Dufay op Kenia: Nairobi en Masai Mara… |
Elske in Anderland 
Vakantie: dus kijken in de mail doe ik weinig. Maar vandaag wel en zie daar een nieuw stuk van jou, leuk hoor. Altijd goed voor een glimlach of een echte lach. Die Andres, goede actie- hij zal wel gedacht hebben dat dit snel geregeld moest worden.
Groet uit Almere
LikeLike
Welverdiende vakantie! Niet teveel in de mail kijken is dan alleen maar slim. En ja, dat had hij goed geregeld he! 🙂
Groetjes van ons
LikeLike