weekendje “weg”

Door de grote glazen draaideur stappen we niet alleen de hotellobby, maar een hele andere wereld binnen. Voor mijn vroegere werk mocht ik af en toe eens op reis, en dan zag ik geregeld hele mooie pareltjes. Velen zelfs nóg mooier, luxueuzer en exclusiever dan deze. 
Maar zelden was het contrast met de buitenwereld zo groot. 

In het gehele gebouw is de temperatuur gecontroleerd. Geen hitte hier, en zeker geen stof. 
De check-in verloopt soepel (nadat er eerst gezegd wordt dat ze volgeboekt zijn en ze onze reservatie niet terugvinden…) en al snel staan we in de lift naar de 13e verdieping (die echter “E” genoemd wordt wegens niet echt een lucky number). Vlak naast het luxe restaurant met panoramisch uitzicht vinden we kamer 1302. Met een andere oriëntatie, maar eveneens leuk uitzicht op de stad onder ons. 

• 

• 

Voor dit ene nachtje hebben we niet zoveel spullen mee, dus het installeren is snel gebeurd: tas in de hoek van de kamer en we proosten met het gratis flesje water. Omdat dat laatste beter kan, trekken we naar de bar aan het zwembad voor iets sterkers. Een hapje erbij…. 

Time flies when you’re having fun en dus is het opeens etenstijd. We reserveerden een tafeltje bij de buren, in het panoramisch restaurant. Hoewel we een lange avond tafelen gepland hadden, bleek de aperitief iets te rijkelijk geweest en namen we de laatste sushi’s mee naar de koelkast in onze kamer. Rondje binge-watchen dan maar, profiteren van de tijd zonder kinderen! Ik heb het nog geen halve aflevering volgehouden vrees ik 😉 

Maar de bedden waren dus uitzonderlijk goed, en eens geen onderbrekingen door kinderen die moeten plassen, water willen drinken of naar gedroomd hebben doet ook deugd voor de nachtrust.  Eens niet zelf het ontbijt moeten maken, maar keuzen hebben uit een rijkelijk buffet, is de volgende luxe die we ons veroorloven. Natuurlijk wordt elke foto van het thuisfront uitgebreid geanalyseerd en besproken, maar 24uur geen fysieke aanwezigheid van kinderen blijkt al bij al zeer ontspannend te zijn. 

Je zou kunnen zeggen dat we geen extra ontspanning meer nodig hadden, maar ach we waren er nu toch. En dus togen we naar de spa. De jacuzzi was bizar koud, in dit seizoen komt er niet eens zulk koud water uit de kranen dus hoe ze dit doen? En waarom? 
Stoombad dan maar. Ik wikkel me in de warme vochtige lucht en hou het daar wel even vol. De sterrenhemel van flikkerende gekleurde led lichtjes is licht irritant maar eens ik besluit daar niet meer naar te kijken is het heerlijk. 

De sauna moet ook gecheckt worden natuurlijk. Marc blijft op zijn stretcher liggen; “geen behoefte aan een hok met droge lucht van 45 graden, dan kan ik evengoed naar buiten gaan”. Daar zit wat in, maar raar of niet; ik krijg het zowaar koud in de sauna. Komt het door het verschil in temperatuur met het stoombad? Of het feit dat ik nat ben? Geen idee, maar ik ga snel terug naar het stoombad om daarna af te koelen in die veel te koude jacuzzi. We eindigen met een massage en dan is het bijna tijd om uit te checken. 

• 

• 

Als we onze tas aan het inpakken zijn, worden we verrast door roomservice; Andres en Nora staan voor de deur! Zij mogen nog even meegenieten van het vakantiegevoel – dat wij ook nog even niet willen loslaten – en dus lunchen we samen aan het zwembad. Dan rest alleen nog de rekening en de rit naar huis. 

Vijf minuten later zitten we thuis op de bank, dat is dan weer het voordeel over een weekendje weg in eigen stad 😉 Overal ligt speelgoed en er ontstaat ruzie over welke film we gaan kijken. Home sweet home. Maar ik laat me er voorlopig even niet door van de wijs brengen, en blijf de rest van de middag in mijn zen-modus hangen.

Het weekend werd mede mogelijk gemaakt door onze lieve vrienden, die me niet alleen de overnachting cadeau gaven, maar er ook voor zorgden dat de kinderen in goede handen waren en zelfs flink verwend werden!! Love you guys

• 

• 

•