Elske in Anderland
* samen met Marc, Andres en Nora *
Routines
De poort gaat open en de guard van de buren komt naar buiten gestrompeld. Rood tshirt met verwassen print. Vale spijkerbroek op hoogwater, met scheuren rond de knie. En in zijn hand een gietertje. Ik krijg een slaperige bonjour terwijl hij de straat oversteekt richting onze poort. Daar begint het ochtendritueel; een slok water uit de gieter en een poetsbeurt met vingers en een stokje. Na nog eens goed spoelen is het gezicht aan de beurt. Handen, armen en oksels volgen en nadat hij zo goed en zo kwaad als mogelijk zijn broekspijpen heeft opgestroopt, krijgen onderbenen en tenen een beurt. Ondertussen is onze guard Abdoulaye ook ten tonele verschenen. Hij pakt de gieter aan van onze “buurman” en vult de theepot. De kolen branden al, glaasjes worden afgespoeld met de laatste restanten uit het gietertje.
Even later zitten de mannen samen aan een sterke thee met heel veel suiker en nog even later word ik opgehaald door mijn taxi. Had mij daar in mijn straat laten staan en ik had een heerlijke ochtend gehad, het dagelijkse leven in onze straat aanschouwend. Maar daarvoor was natuurlijk geen tijd, want de kinderen moesten naar school.
Eenmaal op school hebben we alweer een routine. Eerst gaan we naar de hoofdingang om Andres af te zetten, vervolgens gaat Nora naar binnen bij de “maternelle”. Behalve als het allemaal wat moeizamer gaat (er zijn soms van die ochtenden…. Bijvoorbeeld als je auto dienst weigert en je last-minute een taxi moet zien te fixen); dan moet Nora eerst snel-snel naar binnen voordat de poort sluit. En crossen we daarna door naar de hoofdingang voor Andres.
Bij het ophalen gaat Nora haar poort eerder open. Dus nadat ik haar uit haar klasje heb gehaald, wandelen we samen naar de poort van Andres. Daar gaan we op een stoeprand zitten, of bij overmatige energie springt Nora er een keer of 63 op en af. Zodra de poort opengaat, zoekt Nora de security man op voor een high five en een vuistje. En vervolgens is het wachten tot Andres in ons gezichtsveld verschijnt.
Traditiegetrouw hebben we de eerste snotneuzen, oorontsteking en astma-aanvallen van het schooljaar ook alweer achter de rug. De schoolpoorten waren nog maar amper geopend of er werd een emmer snot over ons uitgestort. Het begon met Nora. Andres volgde. Beide konden ze naar school blijven gaan. Toen was ik out. Zware verkoudheid of toch griep. Malaria erbij, daar werd het niet beter van. De medicatie sloeg gelukkig snel aan dus behalve vermoeidheid en nog steeds heel veel snot, was dat dan ook maar weer achter de rug. Maar dat snot was dus alweer doorgegeven aan Nora, die met de nodige koorts en hoest thuis kwam te zitten. Oorontsteking, zo bleek. Na een week was ze weer op de been, en kreeg Andres last van hoest en snot. De astma-medicatie maar weer opgeschroefd….
Wat mij betreft is het zo wel weer even genoeg geweest, fingers crossed.
Verder gaat het hier allemaal prima. De weken vliegen voorbij en de weekenden zitten vaak stampvol gezelligheid: exposities, verjaardagen, concerten en feestjes. Na een lange zomerstop, organiseerden we afgelopen weekend weer ons eerste feestje van de “Amicale des Belges au Niger”. We maakten 300 tosti’s en kochten een flinke hoeveelheid drank in. Er was een DJ, schmink die oplichtte in de blacklight lampen en zo’n 120 feestvierders. Er werd gedanst, gedronken, gezwommen en in mindere mate gegeten. De volgende ochtend restte er een vies zwembad, een omgespitte tuin, lege flessen en kratten en vele zakken tosti’s. En een kater. Maar de trend is weer gezet voor de komende activiteiten 🙂
Elske in Anderland 
Recente reacties