Victoria Falls – Livingstone

Gepost op 27 augustus 2016 door

1 reactie

Livingstone! Reisdoel nummer twee van deze vakantie.
Vrijdag middag om een uur of 1 vertrokken we voor alweer een paar dagen pret in ons tijdelijke thuisland. We wilden de lange rit een beetje breken, dus boekten we voor de eerste nacht een lodge in de buurt van Choma.
Het zou een 4,5 uur rijden zijn ongeveer, dus zouden we voor het donker werd aankomen was het idee. Dat hadden de eigenaars gevraagd, omdat de laatste 20km over een dirt-road gaan, en die kunnen best vervelend zijn als je ze niet kent.

We waren Lusaka nog niet uit of we hadden een verkeersboete; te snel gereden. Dan wil je de vaart er wat in zetten, het is immers nog ver, sta je een kwartier te keuvelen en wachten bij meneer agent. De bekeuring zelf is het wachten dan wel weer waard, een mooi verguld papier met zegel, het lijkt wel een diploma.

De rit naar het zuiden gaat eerst langs Kafue (het stadje, niet te verwarren met het Nationale Park waar we vorige week waren). Marc is hier voor het werk meerdere keren geweest, dus leuk dat ik de intake en het traject van de leiding nu ook eens kon zien.
Na Kafue werd de weg een ramp, en dat bleef hij tot in Mazabuka. Maar goed dat we zo’n grote auto hebben, anders waren we vast verdwenen in de putten en gaten in het wegdek. Na Mazabuka heb je nog 15km drempels en andere snelheidsremmers (van die trildingen) maar daarna konden we weer lekker doorrijden.
Al bij al hebben we er toch zo’n 5 uren over gedaan, en waren we net voor zonsondergang bij de Masuku Lodge.
Middenin de natuur gelegen, en blijkbaar in een gebied waar veel bijzondere vogelsoorten zitten. Hebben we niet gezien, maar ze zitten er wel. Hebben we misschien ook niet echt op gelet. En geen verstand van. Wel zagen we wrattenzwijnen en waterbucks.

We waren de enige betalende gasten, en werden hartelijk ontvangen door eigenaren Rory en Dori, “granny” en Kyle, die samenwerkt met Rory. Ze zijn namelijk beide ranger en doen leuke ritten met de klanten. Hadden wij geen tijd voor jammer genoeg, maar een hapje en drankje in de gezamelijke ruimte was een leuk alternatief.
Slapen deden we in een van de 6 huisjes in de tuin, weer van die leuke huisjes met rieten dak. Extra leuk is dat ze het warme water in de huisjes genereren door een vuurtje te stoken 🙂

De volgende ochtend weer aan tafel met dezelfde bende, alleen granny sliep nog, en daarna een wandeling gemaakt naar de poel. Het zat daar vol met apen, waterbuck, wrattenzwijnen, puku’s, impala’s enzo.
Omdat we nog een rit voor de boeg hadden en goede vooruitzichten, vertrokken we om een uur of 11 richting Livingstone. Dat zou nog ongeveer 2,5 uur rijden zijn was ons verteld. De weg tussen Choma en Livingstone is prachtig, kunnen ze in België nog wat van leren 😉 Het reed dan ook lekker, tot we weer staande gehouden werden door meneer agent….
Maar uiteindelijk kwamen we dan aan in de David Livingstone Safari Lodge, prachtig gelegen aan de Zambezi rivier deze keer.
Andres vond dat hij wel lang genoeg in de auto had gezeten de laatste dagen, en moest nog flink wat energie kwijt. We besloten er dus een rustig dagje van te maken in het hotel zodat hij lekker kon spelen. Ondertussen maakten we een planning voor de volgende dagen, want we wilden nu eindelijk wel eens de Victoria Falls zien!

Zondag na het ontbijt meteen maar die kant op! Het was maar zo’n 5km rijden dus we waren er zo. Andres in de buggy en gaan! We kozen eerst het linkse pad, dat naar de brug zou leiden. Al laverend tussen de bavianen door (wat zorgde voor een lyrische Andres; “aapies! Ooohh aapies!”) maakten we een mooie wandeling langs een kloof, met zicht op de brug. Jammer genoeg konden we niet op de brug, die tevens de grens is tussen Zambia en Zimbabwe. Kunnen we misschien de volgende keer eens doen.
Het was een leuke wandeling, maar we wilden dichter bij de falls, en vooral meer zien!
Ander pad dus, dat 1,7km lang voor de falls langs gaat. Dit was het echte werk!
Natuurlijk zitten we nu in het droge seizoen, dus we liepen langs heel veel rots met zo nu en dan watervallen. Aan het einde een grote waterval als beloning. Wauw!!
En niet te geloven dat het na het regenseizoen 1 grote waterval van 1,7km breed is!
Volgend jaar in mei-juni gaan we terug!

Om een uur of 12 begon het wel heel warm te worden, dus besloten we het andere pad te laten voor wat het was en terug te gaan naar het hotel.
Vandaag was mijn pake (opa) ook jarig, dus bestelden we een lekkere lunch en Andres zijn eerste kindermenu ooit, en proostten we op hem!
’s Middags face-timeden we even om hem te feliciteren. Toch wel heel leuk om elkaar even te kunnen zien en spreken op zo’n moment. De hele familie zat gezellig samen in Heerenveen bij pake en beppe, eigenlijk had ik daar ook eventjes bij willen zijn. Maar het is een beetje ver he.
Dus besloten we het hier maar te vieren en scheepten we om 16.30 in voor een sunset-cruise op de “Lady Livingstone”. Een goede borrel en wat hapjes erbij, proost Pake!!
De rivier zit ook hier weer vol met nijlpaarden en we kruisten ook het pad van een krokodil en een olifant. Blijft mooi om al die dierentuin-dieren in het wild te zien rondlopen of zwemmen! En dat bij een rode, ondergaande zon en muziek van de marimba. Die laatste is hier van sloophout en koehoorns gemaakt, heel cool 🙂

Maandag ochtend maakten Andres en ik dan eindelijk onze eerste helikoptervlucht!
Tijdens het instappen was hij wel een beetje bang van de wind en het lawaai. Ojee dachten wij, wat doen we hem aan. Maar eens de deuren dicht gingen, koptelefoon op was en we omhoog gingen, stopte het huilen en begon hij in het rond te wijzen met zijn kleine vingertje.
We vlogen over de falls, geweldig om te zien…. Vanuit de lucht is het ook weer zo indrukwekkend, en zie je goed hoe immens groot het is.
We vlogen ook over ons hotel en spotten een olifant vanuit de lucht. Daarna gingen we verder naar de Batoka Gorge en werd het pas echt spectaculair. We vlogen de kloof in, tot net boven het water, en bleven zo het water volgen. Veel bochtwerk en een geweldige ervaring.
Dinsdag stond de wekker al heel vroeg. We reden naar hotel The Royal Livingstone, vanwaar we een speedboot namen naar Livingstone Island, deze keer tussen een olifant en vele nijlpaarden door laverend.
Op het eiland zit je eigenlijk net boven de watervallen, en zie je het water over de rand gaan. Marc klauterde over de rotsen en zwom een stuk tot in de devils’ pool.

Een natuurlijk zwembadje net voor de rand van de waterval, gekkenwerk! Maar het wordt allemaal heel goed begeleid dus alles is goed gegaan. Andres en ik keken van op een afstandje toe en zagen allemaal hyperactieve adrenalinejunkies terugkomen.
Na deze ervaring wachtte ons nog een lekker ontbijtje op het eiland, en toen werden we weer aan vasteland afgezet.

Eigenlijk zat onze vakantie er toen op, maar waar we bij de Mukambi Lodge ons verstand gebruikten, hebben we hier ons gevoel gevolgd en nog een nachtje bijgeboekt.
’s Middags was er dus nog tijd om lekker met Andres te zwemmen in de infinity pool van het hotel en om nog wat te genieten.

Maar van uitstel komt geen afstel (jammer genoeg in dit geval), dus woensdag zat er niks anders op dan de autorit naar Lusaka aan te vangen.
Andres houdt niet zo van 6-7 uur in de auto zitten (2-3 eigenlijk ook al niet) dus dat helpt niet echt, maar samen met “Moesies” (Musti) op de ipad hebben we het allemaal overleefd.

We hebben de falls van onder, boven, links en rechts bekeken en een super vakantie gehad! Nu hebben we de zondag nog tegoed en dan zit het er alweer op. Maar wat was het genieten!

Fijne zondag allemaal, groetjes van ons! xxx

Categorie: Geen categorie

1 Comments on “Victoria Falls – Livingstone”

  1. Coldplay – Viva la Vida on Marimba de marimba trok toch mijn aandacht dus even opgezoch op YouTube , deed me gelijk aan jullie denken waauw wat een avontuur dat jullie beleven zeg geniet er voor de volle 200 % van he ! en denk af en toe ook eens aan ons he hier ;- 0

    Like

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Categorieën