Bedtijd

Gepost op 7 juli 2017 door

1 reactie

Inmiddels zijn we weer thuis, in Sugarland. Marc weer back to business en Andres en ik hadden een nieuw tijdverdrijf; ruzieën over naar bed gaan.
Meneer zijn nieuwe bedje is namelijk gearriveerd, en daar kan hij zelf in- en uitstappen.
Reuze leuk natuurlijk, dus hij doet niet anders. Ik kan zo snel niet naar de woonkamer/keuken/wc/veranda lopen of hij staat alweer achter me met een grote grijns.
Helemaal “selluf” gedaan! En “Andres hoeft niet slapen”.
Alle kastjes in zijn kamer zijn ook al uitvoerig geïnspecteerd en waar we zijn hele baby- en peutertijd nog nooit gebruik gemaakt hadden van de slaapliedjes op de babyfoon, hebben we ze nu al tig keer gehoord. Kan hij natuurlijk ook helemaal “selluf” nu.
IMG_3338

Wat we nog meer dan tig keer hoorden afgelopen weekend was het geluid van de nijlpaarden (is er iemand die mij kan vertellen hoe dit heet? Koeien loeien, leeuwen brullen en muizen piepen. Een nijlpaard lijkt een soort van te lachen? Is hier een naam voor??). Eerst in de Kafue Rivier, maar zaterdag ochtend verhuisden we naar Muchichili Safari House aan de Zambezi Rivier. De rest van de bende zat daar al vanaf vrijdagavond dus het was meteen gezellig. En wat een huis.


Vijf ruime slaapkamers, grote keuken/woonkamer en terrassen op 2 verdiepingen rondom het huis. Alles gezellig en praktisch ingericht en middenin de bush gelegen.
Nijlpaarden komen ’s nachts in de tuin grazen en doordat je overal ramen hebt, heb je dus altijd dat prachtige uitzicht op de rivier. Helemaal niet slecht om daar een weekend te vertoeven.

We deden een boottocht bij zonsondergang. Stel je voor: het is lekker weer, je vaart met wat vrienden op de Zambezi. Flesje bier in de hand, toastje met zalm. Wat praten, lachen en “oh kijk daar, een olifant”. Ondertussen kleurde de wereld oranje, rood en paars en zakte de zon in het water. Zo ging het ongeveer. Niets te klagen.


Bij terugkomst was de barbecue opgestookt en brandde het kampvuur (ik was nog vergeten te vertellen dat er 10 man personeel bij het huis hoort, dat alles voor je doet. Moest je dat willen). Na het eten volgden we het spoor van lantaarns naar het kampvuur. Daar volgde nog meer bier en een muziekje tot het bedtijd was. Het was een beetje laveren tussen de lantaarns door op de terugweg, maar we kwamen geen nijlpaarden tegen en iedereen is netjes in zijn/haar bed beland.


Jammer genoeg gaat zo’n weekendje dan opeens wel heel snel voorbij. Gelukkig is het maar een 3,5 uur rijden van Lusaka, dus misschien moeten we gewoon nog een keer terug….

Maar niet nu; Marc werkt morgen en we gaan de jarige Matteo een bezoekje brengen, hij wordt ook 2 jaar. Andres vindt echter dat HIJ een cadeautje moet krijgen en niet Matteo. Maar eens we daar zijn zal dat vast snel over zijn. Hij gaat namelijk vooral heel blij zijn dat hij met andere kinderen kan spelen. Het gemis is groot sinds school en kamp stopten. Ik ben blijkbaar heel saai.

Fijn weekend allemaal xx

 

 

Categorie: Geen categorie

1 Comments on “Bedtijd”

  1. Wist je dat neushoorns beren… de neushoorn beert! Raar hoor. Maar het geluid van nijlpaarden??? Ik heb het nog niet gehoord, dus weet ook niet hoe het klinkt, maar een werkwoord er bij vinden is nog niet makkelijk. Sommigen hebben het over knorren, anderen over hinniken, weer anderen gebruiken minimaal vier werkwoorden om het geluid te vangen. Ik denk dat je zelf een leuk woord kunt verzinnen en dat breed introduceren.
    Heb de vraag even uitgezet bij Onze Taal, wie weten komen zij nog met een idee.
    Kus en tot over drie weken,
    Ali

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Categorieën