Rekenen en regenen

Ik ga zeker niet beweren dat ik goed ben in hoofdrekenen. Integendeel. Maar de gemiddelde Zambiaan – en ik wil ze echt niet allemaal over dezelfde kam scheren – spant de kroon wat dat betreft.
Ik ging namelijk naar de supermarkt om een traktatie voor het weeshuis. Maar aangezien ik nog veel meer en vooral nuttigere spullen voor hen wil kopen, wilde ik daar niet teveel geld aan uitgeven.

Ik vroeg korting op 20 zakjes knijpfruit. De manager moest er natuurlijk bijkomen en een beetje gewichtig doen. Ik werd gewaarschuwd dat ik echt niet op 20% korting moest rekenen, het zou misschien maximaal 5% zijn. Aangezien alle beetjes helpen, vroeg ik hen gewoon hun scherpste prijs te geven voor de 20 zakjes. Dan zou ik wel kijken hoe ver ik kon springen met mijn gespaarde geld.

Met een zucht werd de rekenmachine uit de lade gehaald. Er kwam versterking en met 4 man sterk werd er druk gerekend. Kladpapiertjes, veel gestreep, telefoons, bemoeiende collega’s, rekenmachines, zweetdruppels…. De procenten en getallen vlogen me om de oren, maar op een definitief getal moest ik 15 minuten wachten.

Mijn opmerking dat ik niet geïnteresseerd was in een percentage, maar gewoon een eindprijs wilde weten, deed de gemoederen iets verlichten.
Toen ik eindelijk een briefje met prijs aangereikt kreeg dubbelcheckte ik nog eens of dat het totale bedrag was dat ik moest betalen voor de 20 zakjes? Want uit mijn blote hoofd berekende ik dat dat toch wel een beetje meer korting was dan de beloofde 5%. Zoals ik eerder al zei ben ik zeker geen rekenwonder, maar we hebben het hier over zeker 25% korting op de oorspronkelijke prijs.

Natuurlijk was ik daar vooral heel blij mee – meer geld voor matrasjes! – en ik had ook niet zoveel zin om de betreffende heren een lesje rekenen te geven. Dus ik zweeg en betaalde.
Eenmaal thuis nam ik de calculator-app van mijn telefoon erbij (dat dan weer wel) en een snelle som leerde mij dat ik niet minder dan 34% korting had gekregen. Wat een toppers zijn het ook.

Jammer genoeg heb ik nog steeds niet genoeg geld voor de 17 matrasjes met hoes…. We sparen dus nog even verder!

Verder is hier het regenseizoen nu toch ein-de-lijk echt van start gegaan. De zon is vorige week niet tevoorschijn gekomen en het heeft zo’n beetje onophoudelijk geregend. Goed voor de tuin, voor de gewassen van de boeren en voor de elektriciteit. Die wordt namelijk opgewekt door water en geen water betekent stroomonderbrekingen. Top dus.
Alleen jammer dat Marc en zijn mannen tot aan zijn knieën in de blubber staan, vrachtwagens zich 1 voor 1 vastrijden, gegraafde sleuven onder water staan en ondanks veel inspanning uiteindelijk een reeds gelegde buis begon te drijven. De kans bestaat dat die er dus (deels) weer uit moet en ze dat stuk opnieuw moeten doen. Balen!

Andres en ik zijn ook wel een beetje uitgespeeld binnen inmiddels. Koekjes bakken, schilderen, kleien, eindeloos Duplo-en en OK ook een beetje extra tv kijken. Je moet wat.
Als het laat op de middag eventjes droog is plensen we (hij) op laarzen door de waterplassen. Doen we verstoppertje in de tuin (en die van de buren) en laten we ons daarna door de regen weer naar binnen jagen.

Niet zoveel spannends hier dus, maar dat hoeft ook niet altijd 🙂

Groetjes van ons xx