Buitenmeisje

Als je opgroeit op een boerderij in Friesland, gewend bent om door weer en wind naar school/werk/cafe te fietsen en uren hebt rondgepeddeld in een kano of rondgehobbeld op een paardenrug, dan ben je een buitenmeisje. Nu geldt momenteel geen van bovenstaande nog voor mij, maar het buitenmeisje in mij is er nog steeds. Ik houd van buiten; de natuur, de buitenlucht en de beesten.

Groot was dan ook mijn bezorgdheid toen ik tijdens de voorbereiding van ons Zambia-avontuur op verschillende reisblogs las hoe saai Lusaka eigenlijk was. Geen spectaculaire bezienswaardigheden, geen bruisend uitgaansleven en GEEN GROEN. Slik.
Nu heb ik geen manneken Pis, Grote Markt, Dam of Rijksmuseum nodig in mijn directe omgeving, en de tijd van hele weekenden in de kroeg/discotheek is ook wel een beetje voorbij. Maar ik, als Fries buitenmeisje, in een kale, betonnen stad? Help.
Het was zelfs zo erg, wist een reisblogster te vertellen, dat fotoreportages van de trouwdag van een gemiddelde Zambiaan geschoten worden op een rotonde. Omdat daar nog enige begroeiing is…. Ik hield mijn hart dus vast, en hield me vast aan het feit dat we weekendjes weg konden. Weg van de stad en naar buiten. Twee jaar zou net moeten lukken.

Na bijna 9 maanden in Lusaka kan ik inderdaad bevestigen dat het niet de meest spannende stad ter wereld is. Van een hoofdstad verwacht je iets meer cultuur en charme. Maar er valt best een feestje te vieren hier en de charme zit in de mensen. Het is een fijne plek om te wonen, voorzien van (bijna) alle gemakken. En bovenal is het hier groen! We hebben geen parken, maar des te meer bomen! Prachtige groene begroeiing en in het juiste seizoen krijgt de stad nog meer kleur door de bloeiende jacaranda, oleander of Flamboyant tree. Zorgen voor niets dus. Het is natuurlijk niet te vergelijken met het Klingse bos of de Âlde Feanen, maar het is toch echt genieten van het groen in de stad!
Het is overigens wel waar dat er bruidsreportages op de rotondes worden geschoten. Vraag mij niet waarom, ik ken inmiddels veel mooiere plekken voor zo’n reportage….

Lekker wandelen in de stad!

Verser kan niet

Groententuin bij Sugar Bush Farm

Regen; de reden dat het hier zo groen is

Regenseizoen heet dat….

We kijken er al helemaal naar uit om iedereen onze thuisstad te laten zien. Links en rechts worden er aan het thuisfront al wat tickets geboekt; laat maar komen!
Maar tot die tijd vermaken we ons hier ook wel alle drie. Marc maakt zich klaar voor de komst van de buizen; hij heeft er zin in!
Andres is inmiddels gelukkig opgeknapt en zit weer vol energie. Vandaag gingen we dan eindelijk een uurtje proefdraaien op zijn schooltje! Hij wist niet wat hij eerst en laatst moest doen, en nadat hij de eerste 15 minuten nog aan mijn broekspijp hing, kon ik hem na dik anderhalf uur met moeite overtuigen om mee naar huis te gaan 🙂
Maandag is het voor echt; vanaf dan gaat hij maandag, dinsdag en woensdagochtend lekker spelen op het schooltje. Ik heb dan wat extra uurtjes tijd voor Apters, en ook nog een paar voor mezelf. Ook niet verkeerd.

Smikkelen

Smullen

Ik heb een wagen, volgeladen…

Apters naar de markt

Werkman

Kikkererwten scheppen

Nog een werkman

Maar eerst weer een weekend voor de boeg. Vorige week zaterdag bracht ik de mannen van Apters naar de markt, en ze hadden een mooie zonnige dag. Als het weer morgen ook een beetje meezit dan gaan we er een dagje op uit. De stad uit, naar nog veel meer groen en naar de beesten; zoals het een echt buitenmeisje betaamt 🙂

Fijn weekend allemaal xx uit Lusaka