Elske in Anderland
* samen met Marc, Andres en Nora *
Het is zover
Ja hoor het is zover! We wonen inmiddels iets meer dan 6 maanden in Niamey, het eerste halfjaar zit erop!
Ik moet zeggen dat ik het een vrij heftige start vond. Het hielp niet dat Nora op dag 3 ziek werd, terwijl de medische zorg me hier veel zorgen baart. Dat het in recordtempo van veel te warm naar verschrikkelijk heet ging. We geen (goed werkende) generator hadden in het begin en het huren en inrichten van het huis ook niet zonder enige slag of stoot verliep.
Na de vakantie in juni was ik helemaal klaar voor een nieuwe start, maar toen kwam het nieuws van de gynaecoloog en het bijhorende tripje naar België nog tussendoor.
Maar nu, na zes maanden, kan ik eindelijk zeggen dat we hier goed zitten 🙂
Het huis is een thuis. We hebben een sociaal leven. En de kinderen doen het goed. Als we het zo kunnen houden, houden we het hier nog wel even vol!
We hebben sinds afgelopen weekend zelfs een kastje in de badkamer! Toch wel handig, want buiten 1 plankje onder de spiegel (die op borsthoogte hangt) hadden we niets. Alleen een badkuip die niet gebruikt wordt en dus fungeerde als opslag. Maar na 6 maanden was dat dus een soort grabbelton vol toiletartikelen. Dat je denkt; er moet hier toch nog ergens een tube tandpasta liggen, maar je uiteindelijk toch weer in de winkel belandt wegens het niet kunnen vinden ervan. Inmiddels weet ik dat we nog 4 tubes tandpasta hadden en dat pak maandverband was ook wel heel handig geweest toen le moment suprème daar was…. Maar goed, gesetteld dus. Ik zeg: niets meer aan doen!
Andres gaat weer naar school en vindt het geweldig bij Miss Jo. Ze hebben tweemaal per week Franse les en hij oefent vol trots op zijn nieuwe woordenschat.
En ik heb na zes maanden ook eindelijk vooruitzichten op Franse les. Een tijdje was ik heel erg op zoek naar een leraar maar vond ik er geen. En toen gaf ik het op en dacht ik “het zal me een saucisse zijn met jullie Frans”. Maar binnenkort start ik en ik heb er zowaar zin in! Want communiceren gaat echt al stukken beter, maar nu ik steeds minder passief aan de zijlijn zit, begin ik me te ergeren dat ik niet verder kom dan dit. Ik krijg zin om me met dingen te bemoeien 😀 Dus daar gaan we wat aan doen.
Bij Nora is het nog even wachten op haar eerste woordje Frans. Maar sinds deze week wordt haar talenknobbel intensief gestimuleerd, want ze is begonnen in een “playgroup”. Er zijn hier veel gezinnen met jonge kinderen, en dus hebben ouders verzonnen dat het leuk is als die samen komen om met elkaar te spelen en van elkaar te leren. Helemaal leuk natuurlijk, en dus ging ik gisteren met Nora en Rouki (onze poetsvrouw, die tevens fungeert als nounou) een kijkje nemen. De groep werd onlangs gesplit in twee groepen omdat het wat te druk werd. Nora zit momenteel in de “oudere” groep met kindjes tussen de 14 en 18 maanden. Ideaal! Er waren er zeven aanwezig gisteren. En als je denkt dat zeven kindjes samen veel lawaai maken, moet je eens zeven nounous bij elkaar zetten 😉
Maar er werd ook veel gezongen en Nora vond het wel leuk allemaal. Morgen mag ze weer, en dan alleen met Rouki. Voorlopig mikken we op 2 a 3 ochtenden in de week, we zien wel even hoe het loopt. Het geeft mij een beetje TIJD! Want ik mag natuurlijk niet klagen met mijn werkloze bestaan; zeeën van tijd. Maar die tijd wordt vooral besteed aan Jongeheer en/of Juffrouw Rijckaert. En hoewel dat met veel liefde is en ik er ook heus van geniet, ben ik ook wel toe aan iets anders dan moederen. Wat meer schrijven bijvoorbeeld. En misschien dat ik dan toch nog eens creatief ga worden met mijn mooie Afrikaanse stofjes. Of wie weet loop ik weer ergens tegen iets of iemand aan die mijn hulp hier kan gebruiken. Of begin ik een tweede vestiging van Apters in Niamey. Het zou maar zo kunnen, eens ik tijd voor mezelf heb.
Morgenochtend, als beide kinderen de deur uit zijn (het klinkt nu al heerlijk), ga ik koken. Want er komen vrienden lunchen. Dus ik kijk er al naar uit om te koken zonder “hulp” van de oudste of de jongste die aan mijn been hangt of de kasten leeg trekt. Om dan zelf in de kast te kruipen. Waarna ze een zak pretzels opentrekt en er lustig op los begint te kauwen. Ik zeg nu pretzels omdat dat gisteren het geval was. Maar het kunnen natuurlijk evengoed koekjes, droge lasagnevellen of zelfs een slokje zonnebloemolie zijn. Ze is niet zo kieskeurig, wat dat betreft.
Maar nu eerst weer over tot de orde van de dag: Nora is wakker en over een half uur moet Andres van school gehaald worden. Groetjes van ons!
Elske in Anderland 
Recente reacties