Elske in Anderland
* samen met Marc, Andres en Nora *
about last week
Dat het hier vrij “chaud” was de afgelopen weken, hebben jullie in mijn vorige blog kunnen lezen. Het gevecht om de presidentstitel liep op straat meermaals uit tot een echt gevecht en dan was er dus die verijdelde “staatsgreep”. Na meer dan een half uur van (machine) geweerschoten bleek er niemand verwond te zijn en buiten een of ander kantoortje dat aan barrelen is geschoten, is er geen enkele schade te bespeuren. Dat doet een mens toch eens nadenken…. Maar goed, hebben we dat ook eens meegemaakt en inmiddels is het gebeurd: President Bazoum zit op zijn stoel en ze zullen het er de komende 5 jaar mee moeten doen.
Op het gebied van temperatuur was het een stuk minder “chaud”, de afgelopen weken. Of nou ja, minder chaud dan normaal. Want waar normaal de temperaturen toch al goed in de 40 graden zouden moeten zitten, bleven we een tijd lang hangen op een graad of 38. En dat dankzij de poussière die zoveel stof en zand in de rondte blies dat de zon er niet doorheen kwam.
Het is de talk of town: le changement climatique oftewel de klimaatverandering. Die ervoor zorgt dat de poussière niet meer hoogtij viert in februari, maar gewoon lekker verder doet in maart en april. En die daardoor de temperaturen doet zakken. Er zijn opmerkelijk veel snotneuzen terwijl het ook daarvoor niet echt meer het seizoen is. Gelukkig lijkt het er inmiddels op dat april toch weer gewoon heet gaat worden hoor. Inmiddels tikken we dagelijks de 42 graden zeker aan en dat zal in de komende weken nog wat oplopen. En gelukkig zijn er voor de verkoudheden en andere lichamelijke klachten ook altijd wel poedertjes of supplementen te vinden.
Vorige week waren alle pinautomaten leeg of buiten werking. En aangezien cash geld hier toch echt meestal de enige optie is, was dat vrij vervelend. Dus deed ik dagelijks een rondje langs de verschillende automaten, samen met de rest van de inwoners van Niamey. Ik kwam soms zelfs dezelfde gezichten tegen en dat resulteerde dan weer in een gezellig praatje (over het weer, of course) in de rij.
Ook als er niet gepraat werd, was er meestal wel enige vorm van entertainment: zo zag ik bij het Total tankstation twee auto’s botsen en waren er bij de petit marché drie hele schattige kindjes aan het ronddartelen, genietend van de aandacht. En op zoek naar geld natuurlijk, maar ja dat had ik dus niet.
Bij het kantoor van Ecobank hier bij ons in de wijk, staat regelmatig een jongetje dat boeken verkoopt. Soms kijk ik daar even rond, in afwachting van de persoon die voor mij geld aan het afhalen is (of toch een poging doet). Zijn genre en de taal van zijn boeken (Frans en lokaal) zijn niet direct mijn ding, maar het resulteert meestal wel weer in een gesprekje.
Sinds kort heeft de jongen een metgezel; een Afrikaanse dame heeft een hoek van zijn tafel ingepalmd met haar verkoopwaar. Nieuwsgierig als ik ben, tuurde ik in haar mandje: poeder tegen buikpijn, hoofdpijn en hoest, iets tegen darmzweren, menstruatiepijn, astma of vroegtijdige ejaculatie…. De mevrouw is van alle markten thuis.
Ik had niets nodig en vond uiteindelijk geld. Dat konden we dan weer gebruiken om Marc zijn verjaardag te vieren en voor de aanschaf van een taekwondo tenue: Andres had zijn eerste les. Het was half 6 ’s avonds en we hadden de veranda leeggeruimd en aangeveegd zodat ze de ruimte hadden. We beginnen met privé lessen, in afwachting van kinderen die zich willen aansluiten. Het was 39 graden en ik was blij dat de les begon en ik dus naar binnen verbannen werd, waar de airco aanstond. Bij het dichtslaan van de deur hoorde ik de trainer nog net zeggen dat ze begonnen met rondjes rennen, om “op te warmen”. Had ik geen rondjes rennen voor nodig 😀
Natuurlijk gingen we ook paaseitjes zoeken (niet te moeilijk verstopt, zodat ze gevonden werden voor ze konden smelten), vierden we Marc zijn verjaardag en kregen we hoog bezoek.
Guard Abdoulaye kwam langs met zijn gezin: mama en drie jongens. De twee oudsten zijn 6 en 3 jaar en gaan sinds dit jaar eindelijk naar school. Wij hebben een beetje geholpen met het schoolgeld en daarom krijgen we zo nu en dan de rapporten te zien. En nu dan eindelijk de gezichtjes die bij die mooie resultaten horen!
Tot zover onze afgelopen week, lieve mensen. Op naar het weekend!
2 Comments on “about last week”
Geef een reactie
Recente reacties
 | Isabelle op Karibu Zanzibar |
 | Elske in Anderland op Kenia: Nairobi en Masai Mara… |
 | Berber op Kenia: Nairobi en Masai Mara… |
| Elske in Anderland op Kenia: Nairobi en Masai Mara… |
 | Jo Dufay op Kenia: Nairobi en Masai Mara… |
Elske in Anderland 
Zo leuk omdat te lezen.Volgde altijd Wieke Biesheuvel in Zambia.Zo nu en dan een woord opzoeken,zo werken de grijze cellen ook nog een beetje
LikeLike
Wat leuk Wytske, bedankt! Minder spannend hier dan Wieke haar verhalen, maar zeker anders dan in Nederland 😊
LikeLike